ทุกก้าวผ่าน
....
แสงยามเช้าก้าวผ่านสะพานฟ้า
รัศมีต้องตา...วันฟ้าสวย
วันที่สุขสาดส่องผ่องอำนวย
ดั่งโํ๋ชคช่วยรวยสุข..ทุกข์มลาย
..
แสงสีส้มสาดส่องผ่องรัศมี
แม้ไม่มีสกุณาจนคราบ่าย
แม้ไม่มีเมฆขาว..พริ้งพราวพราย
แต่ความทุกข์อย่าหมาย..ย่างกรายเยือน
...
ชีวิตเคยจมดิ่งไม่ทิ้งช่วง
แน่นในทรวงห่วงหาน้ำตาเกลื่อน
คงเป็นเพราะชะตานำพาเตือน
ขณะนี้ดูเหมือน..เริ่มเลือนราง
..
แสงยามเช้าก้าวผ่านสะพานฟ้า
หยดน้ำตาเคยร่วงทิ้งช่วงห่าง
ท้องเคยกิ้วหิวข้าวเริ่มเบาบาง
ทุกสิ่งสร้าง..ด้วยกำลัง..ที่ยังมี
..
กวีชาวบ้าน
