อย่าไปเมืองสวรรค์

อย่าไปเลยเมืองสวรรค์ชั้นฟ้า
ที่นั่นหนาไม่มีใครไปมากนัก
คนเมืองกรุงส่วนใหญ่ไม่รู้จัก
ชอบไปพักเมืองนรกอิ่มอกใจ

ชาวนาไร่รู้ค่าเมืองสวรรค์
ล้วนที่นั้นต่างนรกเป็นไหนไหน
จึงมุ่งมั่นห่างแคว้นแดนศิวิไลซ์
ต่างมุ่งไปเมืองสวรรค์กันมากมาย

เสียงชาวกรุงหยามเหยียดเกลียดชาวนา
อ้ายพวกบ้าล้าสมัยอ้ายฉิบหาย
ยังจะมาชักชวนกูมิรู้ละอาย
โคตรวัวควายสมองล้าปัญญาทราม

เมืองสวรรค์ชั้นฟ้ามันฆ่าวิทย์
แท้สิ่งประดิษฐ์ล้ำค่ามหาศาล
เงินเท่านั้นเหนือกว่าค่าธรรมทาน
ฤๅมีมารจากสวรรค์มาปัญชา

เมืองนรกใครเห็นเป็นคลั้งไคล้
ประโลมใจให้ประเทืองกว่าเมืองฟ้า
เมืองสวรรค์นั่นมีแต่มารยา
ภาพลวงตาหลอกมนุษย์สุดใจดำ

พวกจิตทรามหลอกปั่นสวรรค์สุข
บรมทุกข์ที่นั่นมันเถื่อนถ้ำ
พวกไร้ซึ่งสมองพวกครองธรรม
พวกจิตต่ำฝืนวิทย์ผิดธรรดา

เมืองสวรรค์ใครใครฤๅใฝ่ปอง
ผิดครรลองของคนล้นปัญหา
เมืองนรกดีไซร้ไร้มารยา
คนถึงมาแน่นนรกอิ่มอกเอย

ปัญหา และอุปสรรคต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นล้วนมาจากสภาพการดำเนินชีวิตตามระบบ "วัตถุนิยม"
หากเราเปลี่ยนแนวคิดใหม่ที่ทรงด้วยคุณค่ายิ่ง โดยการดำเนินชีวิตตามระบบ "พอเพียงนิยม"
ปัญหาต่าง ๆ จักลดลง หรือแทบไม่มี
ด้วยความปรารถนาดีจาก "ธรรมชาติธรรมค้ำจุนโลก"