รวยกระจุก ล้มกระจาย

เห็นกะปิน้ำปลาอาหารกล่อง
ขวดกระป๋องซองเซ็ทสำเร็จดื่ม
ตั้งอยู่ดีที่เก่าเขาหลงลืม
ไปปลาบปลื้มธงฟ้าประชานิยม

จับด้านบนขนไก่ไม้ปัดฝุ่น
อารมณ์ขุ่นเดือดปุดสุดเหลือข่ม
ซอสสีซีดชูรสฉลากนม
ต้องแดดลมค้างคาหมดอายุ

จนด้วงหนอนชอนไชไต่ข้าวสาร
แกลบรำนานอับชื้นเหม็นหืนตุ
แป้งป่นมันมอดแทะถุงทะลุ
บะหมี่จุซองเสื่อมเลื่อมละลาย

ผงซักฟอกผ้านุ่มชุ่มรีดเรียบ
เรียงระเบียบถี่ห่างโชว์วางขาย
ยาพ่นมดแมงสาบปราบยุงตาย
หยุดซื้อขายเคลื่อนไหวไม่เหมือนเคย

ทุกหมู่บ้านร้านรวงท้วงเงียบเหงา
นั่งยกเข่าเท้าคางมือว่างเฉย
ถ้าหากเป็นเข่นนี้ปีล่วงเลย
สิ้นแล้วเอยเจ๊งปิดเลิกกิจการ

มิผูกขาดค้าขายซื้อง่ายคิด
ไยมอบสิทธิ์พอพึงเดียวหนึ่งย่าน
หรือทำลายขายปลีกฉีกโบราณ
เหลือตำนานจุดจบซบกลุ่มทุน

รพีกาญจน์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: รวยกระจุก ล้มกระจาย (อ่าน 4541 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้