Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนให้แง่คิด >> นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
หน้า: 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 11   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)  (อ่าน 111447 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #75 เมื่อ: 05 มกราคม, 2557, 10:23:19 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                   หน้า  ๗๔


      ๏ “แม้นพระราชมารดาอนุมัติ                                         
จะมิขัดความปรานีที่ปรารถนา
คือการปฏิบัติวัตรกิจจา                                                         
มิกินอาหารเป็นเดนของใคร

   ๏ มิล้างเท้าผู้ใดให้เสียศรี                                               
สวามีพระบิดา มารดาได้
หม่อมฉันมิวิสาสะกะชายใด                                                   
ที่เป็นไปในด้านการเกี้ยวพา

     ๏ หากผู้นั้นล่วงล้ำเมื่อห้ามแล้ว                                   
ยังมิแคล้วยับยั้งเหมือนดังว่า
ขอพระองค์ลงโทษผู้โฉดช้า                                           
ป้องเกียรติภัสดาบูชาภักดิ์”

     ๏ พระมารดาชอบใจจึงได้ตรัส                                 
ว่า “กษัตริย์เจทีก็มีหลัก
เหมือนร่วมบรรพ์กันมาน่าชื่นนัก                                         
จะพิทักษ์เป็นคำมั่นและสัญญา”

     ๏ แล้วจึงสั่งนางในไปทูลเชิญ                                       
พระธิดาดำเนินเข้ามาหา   
กุมารีมีพระนามสุนันทา                                                     
เฝ้าฟังคำบัญชาพระมารดร

     ๏ “พระนางนี้มีเลือดเนื้อเชื้อกษัตริย์                                           
ที่ต้องพลัดพรากหลักแหล่งแห่งสมร
เจ้าเป็นน้องวัยมิห่างอย่างแน่นอน                                           
จงอาทรเอื้อจิตมิตรไมตรี




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ตรีประภัสร์, ศิลาสีรุ้ง, Black Sword, พิณจันทร์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~

ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #76 เมื่อ: 05 มกราคม, 2557, 10:24:15 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)


                                                                                    หน้า  ๗๕


     ๏ ครานั้นองค์สุนันทาธิดาเจ้า                                     
พาทมยันตีเข้าปราสาทศรี
พักกายาสมฐานะพระเทวี                                             
ทุกข์ใดที่ช่วยได้หมายผ่อนปรน

    ๏ ฝ่ายเสนาบดีเจทีสั่ง                                           
ตรงไปยังพลกายหลายแห่งหน
ออกสืบเสาะทุกเวลาหาพระนล                                           
ต่างเมืองบ้านย่านตำบลจนอรัญ

     ๏ มารายงานการค้นไปแดนใดบ้าง                                             
แล้วเดินทางกลับหลังยังไพรสัณฑ์
ย้อนแกะรอยถอยหลังครั้งราชัน
เดินทางกันจากนิษัธซัดเซมา       
                                       
     ๏ หมู่ชาวเมืองโจษจันกันสะพัด                                         
สองกษัตริย์จรในไพรพฤกษา
เหมือนไปดับลับหายมลายลา
มิพบหน้ายินข่าวคราวนานวัน

     ๏ รู้ซึ้งว่าเหล่าเสนาบดี
ทั้งเจทีทุ่มเทให้ใจมุ่งมั่น
เมื่อคืบหน้ามาเล่าข่าวคราวนั้น                                             
จึงนับวันที่หวังตั้งตารอ           





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ตรีประภัสร์, ศิลาสีรุ้ง, Black Sword, พิณจันทร์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #77 เมื่อ: 12 มกราคม, 2557, 09:13:11 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)


                                                                                                       หน้า  ๗๖


       ๏ ย้อนถึงฝ่ายพระนลราชผู้พลาดผิด                                       
คล้ายจริตวิปลาสอนาถหนอ
เดินกู่ก้องร้องร่ำน้ำตาคลอ                                             
แล้วหัวร่อเย้ยโลกโชคชะตา

      ๏ โอ้ทมยันตีของพี่เอ๋ย                                                   
กระไรเลยทิ้งนางเสียกลางป่า
ยอดรักหวงดวงฤดีของพี่ยา                                                     
คงโศกาหวั่นหวาดแทบขาดใจ

     ๏ รำพึงพลางย่างไพรไม่หยุดหย่อน                                 
ข้ามเขาขอนโขดเขินเนินไศล
มิคำนึงถึงปลายทางแต่อย่างใด                                         
อยู่ที่ไหนก็อกหมกโลกันตร์

     ๏ แว่วเสียงร้องก้องป่ามาโหยหวน                                 
อันมิควรมีได้กลางไพรสัณฑ์
“ช่วยด้วยเถิดพระองค์วงศ์เทวัญ                                     
ตัวเรานั้นทรมานนานเต็มที”

     ๏ พญานาคไฉนโดนไฟเผา                                           
 ดิ้นเร่าเร่าแต่ไยไม่คิดหนี
ไฟเป็นวงเจาะจงเผาเจ้านาคี                                                 
มิได้มีเผาผลาญพันธุ์พฤกษ์ไพร

     ๏ พระนลเพ่งพินิจคิดฉงน                                       
นาคพูดภาษาคนพ้นสงสัย
“ข้าทรมานนานช้าแล้วราชัย                                             
ความเป็นไปทั้งหลายใคร่ชี้แจง”






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ตรีประภัสร์, ระนาดเอก, พิณจันทร์, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #78 เมื่อ: 12 มกราคม, 2557, 09:14:39 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                     หน้า  ๗๗

      ๏ “ที่ผ่านมาข้านั้นสำคัญผิด                                 
ตนเลอฤทธิไกรไร้ใครแข่ง
เหลิงทะนงหลงตนจนรุนแรง                                           
ถึงสำแดงเดชท้ามหามุนี

     ๏ พระองค์ทรงกำราบสาปแช่งไว้                                   
โดนเผาไฟมิอาจพากายาหนี
ให้รอท่านเหมือนรู้การณ์ภายหน้าดี                                             
จนวันนี้พระนลดั้นด้นมา

     ๏ เพียงพระองค์เมตตาต่อข้าแล้ว                                   
จักคลาดแคล้วทุกข์นี้ที่หนักหนา
ข้าวอนเถิดพระนลท่านอย่าฉันทา                                     
โปรดช่วยพาพ้นคำสาปสิ้นบาปร้าย

     ๏ จักตอบแทนการุญพระคุณท่าน                                           
กระทำการกอบกู้สู่เป้าหมาย
เพื่อหวนคืนไอศวรรย์ ณ บั้นปลาย                                   
มิกลับกลายกล่าวนั้นสัญญาแท้

     ๏ ข้าย่อกายลงให้ได้เท่าอังคุฐ                                         
ท่านดึงฉุดไปได้ง่ายดายแน่”
เมื่อรับคำพระนลทำการดูแล                                             
เพื่อช่วยแก้คำสาปด้วยช่วยนาคี





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ตรีประภัสร์, ระนาดเอก, พิณจันทร์, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #79 เมื่อ: 12 มกราคม, 2557, 09:15:51 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)




                                                                                                    หน้า  ๗๘


      ๏ ลุยกองไฟไม่ร้อนแม้สักนิด                                           
พระนลคิดมนต์หรือสาปฤๅษี
จับพญานาคเบาราวสำลี                                                   
วางลงกลางพงพีก็สิ้นกรรม

     ๏ นาคานบเศียรลงตรงพระบาท                                     
แห่งพระนลภูวนาถพร้อมพูดพร่ำ
ข้าเหมือนทาสแห่งองค์ผู้ทรงธรรม                                 
จักน้อมนำทุกข์จากพระหทัย

     ๏ ขอดำเนินนับย่างไปข้างหน้า                           
กิจนี้ช่วยพระราชาอย่าสงสัย
สิบย่างก้าวเท้าพอดีที่เดินไป                                               
แลทันใดนาคราชกัดพระนล

     ๏ พลันเรือนร่างสำอางองค์แห่งทรงศักดิ์                         
ก็กลายกลับอัปลักษณ์น่าฉงน             
พระตะลึงจึงพิศพินิจตน                                                     
ในบัดดลนาคามาบรรยาย

     ๏ กล่าวโดยสัจกัดราชา ณ ครานี้                                 
เป็นกุศลผลดีที่มากหลาย
ข้อหนึ่งคือจำแลงเปลี่ยนแปลงกาย                                       
เหมือนพระองค์สูญหายจากโลกา

     ๏ ข้อสองพิษมิต้องพระกายท่าน                                       
สิ่งชั่วร้ายในดวงมานซ่านพิษข้า
จักถึงกับรับทุกขเวทนา                                                     
ร้อนยิ่งกว่าโดนไฟประลัยกัลป์





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ตรีประภัสร์, ระนาดเอก, พิณจันทร์, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #80 เมื่อ: 12 มกราคม, 2557, 09:16:51 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                 หน้า  ๗๙   
 

      ๏ มิอาจดลผลร้ายให้ท่านเพิ่ม   
พลังเสริมจิตภูมีทีละขั้น
ขอประทานนามใหม่ให้ท่านนั้น           
ครองฉายา“วาหุก” สรรค์สืบต่อไป

     ๏ ต่อแต่นี้มีเป้าหมายให้เสด็จ                                       
มิระเห็จระเหหนด้นแดนไหน
มุ่งสู่อโยธยารอราชัย                                                             
ถวายตัวแก่ท้าวไทฤตุบรรณ 

     ๏ ต้องแสดงอัศวโกศล                                                   
ให้ท่านซึ้งถึงผลเลิศเฉิดฉัน
หัวใจแห่งสกาของราชัน                                                   
ผิแลกกันเมื่อใดได้สมฤดี

     ๏ เมื่อท่านสบสุขสมอารมณ์หมาย                                   
จักคืนกายเดิมอันวรรณฉวี
ขอให้ใช้ภูษาวิเศษนี้                                                         
อัญชลีนึกถึงข้าคลุมกายิน

     ๏ พระกลับร่างดังเดิมได้โดยแท้                                       
มิเปลี่ยนแปรอันใดให้ถวิล
จบวาจาถวายผ้าแล้วนาคินทร์                                           
พลันดำดินหายวับกลับบาดาล       





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ตรีประภัสร์, ระนาดเอก, พิณจันทร์, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #81 เมื่อ: 12 มกราคม, 2557, 09:18:18 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)

                                                                                          หน้า  ๘๐


        ๏ พระนลคิดจิตหวนทบทวนย้ำ                                           
ถึงน้ำคำนาคีที่กล่าวขาน
จักพาทมยันตีศรีนงคราญ                                                     
คืนสู่สุขสำราญมินานนัก

      ๏ มเหสีชีวีรอดปลอดภัยแน่                                           
หากดวงแดยังวิโยคเศร้าโศกหนัก
รู้สึกผิดอย่างยิ่งทิ้งเมียรัก                                                 
เหมือนดังผลักเอกอนงค์ลงห้วงทุกข์

     ๏ พี่เชื่อมั่นยิ่งนักน้องรักพี่                                               
ทมยันตีเมื่อผัวไกลไม่มีสุข
ต้องแดเดียวเดินดงดอนซอกซอนซุก                                 
ถูกเร้ารุกจากภัยร้ายในอรัญ

     ๏ จะลำบากยากจะเข็ญเป็นไฉน                                           
มิมีใครช่วยชีวาพ้นอาสัญ
พระหทัยทุกข์เกินเดินรำพัน                                             
ครบสิบวันถึงอโยธยา           

     ๏ ทำตัวเป็นเช่นชนคนตกยาก                                         
แสนลำบากมิท้อรอคอยท่า
จวบจนได้เข้าเฝ้าเจ้าพารา                                           
อันพระองค์ทรงโปรดม้ามโนมัย

     ๏ ครั้นราชามาทรงอัศวราช                                           
จึงแสดงความสามารถถวายให้
เห็นเหนือกว่าชีวลและวาร์ษไณย                                       
ที่รับใช้พระภูธรอยู่ก่อนแล้ว




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ตรีประภัสร์, ระนาดเอก, พิณจันทร์, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #82 เมื่อ: 12 มกราคม, 2557, 09:19:25 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                 หน้า  ๘๑



      ๏ ท้าวฤตุบรรณนั้นพอพระทัยยิ่ง                                 
ห้าวหาญจริงใจคอก็แน่แน่ว
ฝีมือนั้นชั้นครูดูพราวแพรว                                               
ตรงตามแนวมุ่งหมายในภูมี

     ๏ วาหุกได้ถวายตัวต่อท้าวท่าน                                         
พร้อมรายงานแก่องค์พระทรงศรี
“ความสามารถของข้าพเจ้านี้                                               
นอกวิชาภาชีมีอนันต์

   ๏ การปรุงแต่งอาหารอันรสเลิศ                                         
ซึ่งก่อเกิดจากภาวะพรสวรรค์
ธนูศาสตร์ปราดเปรื่องเรื่องโรมรัน                                             
เชิญราชันเรียกใช้ตามใจจง”

     ๏ ฤตุบรรณฟังคำจึงย้ำว่า                                         
“อยู่กับข้าเถิดนะจะเสริมส่ง
ทั้งเงินทองตำแหน่งแหล่งดำรง                                           
ชนม์มั่นคงทำงานสืบสานไป”

     ๏ จึงวาหุกคลายทุกข์บ้างในบางครั้ง                               
แต่จิตยังคร่ำครวญเฝ้าหวนไห้
ร้องร่ำหาแต่น้ำตานั้นตกใน                                             
แสนห่วงใยมิ่งขวัญทมยันตี                                                               
               




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ตรีประภัสร์, ระนาดเอก, พิณจันทร์, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #83 เมื่อ: 12 มกราคม, 2557, 09:20:32 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)




                                                                                             หน้า  ๘๒



     ๏ ยามใดว่างนั่งคิดวุ่นจิตนัก
พระนลมักถอนฤทัยไร้สุขี
บางครั้งเผลอเพ้อพร่ำร่ำโศกี                                               
จนเป็นที่สงกาของสองเกลอ

       ๏ จึงซักถามความเป็นมาว่า “เพื่อนเอ๋ย                       
ไฉนเลยวิปโยคโศกเสมอ
สามเรามิตรชิดใกล้ใช่ไหมเออ                                 
หากเสนออาจสนองจนต้องใจ

     ๏ จงเล่าความตามที่มีในจิต                                     
ทุกปัญหาหน้าที่มิตรคิดแก้ไข
เพื่อนกันนาอย่าเห็นเป็นอื่นไกล                                   
เฉลยนัยเถิดจะนั่งคอยฟังความ”

     ๏ วาหุกจึงซึ้งจิตมิตรเป็นห่วง                                     
ปิดบังต่อก็คงทวงคอยพร่ำถาม
จำเปิดปากหากมิเอ่ยเผยพระนาม                                       
เล่าเรื่องตามเป็นจริงทุกสิ่งอัน

     ๏ “โอ้ว่าเราคือผัวที่ชั่วช้า                                         
เกิดฟั่นเฟือนเหมือนบ้าน่าหยามหยัน
ตกยากพาเมียมาค้างกลางอรัญ                                   
แล้วหุนหันหนีเมียเสียกลางทาง

   ๏ ช่างใจดำทำได้ร้ายกาจยิ่ง                                       
ทั้งที่จริงเมียพี่ดีทุกอย่าง
เราตกอับเมียรับทุกข์สุขละวาง                                     
ยอมลาร้างพารามากลางไพร




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ตรีประภัสร์, ระนาดเอก, พิณจันทร์, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #84 เมื่อ: 12 มกราคม, 2557, 09:22:03 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)


                                                                                                        หน้า  ๘๓

 

      ๏ จึงหม่นหมองครองเศร้าเพื่อนเราเอ๋ย                                              
ร้างคู่เชยมิรู้นางอยู่ไหน
อาจยังหลงดงหรือด้นถึงหนใด                                                  
กลางฤทัยข้าตรมระบมจริง”

     ๏ สองมิตรพลอยสร้อยเศร้าฟังเล่าแล้ว                      
มิเห็นแนวช่วยใดได้สักสิ่ง
“เมื่อก่อนนั้นฟั่นเฟือนไม่จงใจทิ้ง                                        
เพื่อนจงนิ่งเถิดหนาอย่าอาวรณ์

     ๏ บุญมีพอก็คงสมอารมณ์หมาย                              
พบโฉมฉายร่วมสุขสันต์เหมือนวันก่อน”
ได้แต่ปลอบเพื่อนให้คลายรุ่มร้อน                                
ทุกข์เหลือถอนกำหนดให้อดทน

     ๏ นึกคำนึงซึ้งในน้ำใจมิตร
ที่มีจิตผ่องเพ็ญเป็นกุศล
ทุกข์อุรากับหน้าที่มิปะปน
ยังเป็นคนอภิบาลการอาชา

     ๏ ทุ่มเทให้ใจภักดิ์พิทักษ์ราช                                
กษัตริย์ชาติฤตุบรรณขันอาสา
แม้นทุกข์หนักจักไม่ท้อรอเวลา                                          
เป็นจริงจังดังวาจาของนาคี





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ตรีประภัสร์, ระนาดเอก, พิณจันทร์, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #85 เมื่อ: 19 มกราคม, 2557, 12:02:33 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                       หน้า  ๘๔ 


                                                                                                                 
      ๏ ย้อนถึงเมืองวิทรรภ์ครั้นรู้ข่าว                   
ถึงเรื่องราวแต่ต้นหม่นเหลือที่
ทั้งพระนลและทมยันตี                                                 
เสียธานีระหกระเหินดำเนินไพร

     ๏ องค์จุมพลภีมราชประกาศว่า
พราหมณ์ทั้งหลายให้มาฟังปราศรัย
เรื่องพระนลราชาหายหน้าไป
พร้อมทรามวัยทมยันตีธิดานั้น

     ๏ “ท่านทั้งหลายกระจายตนไปค้นหา                       
พระนลและชายากลางไพรสัณฑ์
ใครพากลับคืนวังมีรางวัล
โคหนึ่งพันตัวมอบให้ตอบแทน

     ๏ แม้มิได้กลับมาเพียงว่ารู้                                       
สององค์อยู่แดนใดให้มั่นแม่น
ทรัพย์สินนั้นสรรให้ไม่ขาดแคลน                               
เกินหมื่นแสนตำลึงจนพึงใจ”

     ๏ ในครานั้นเหล่าพราหมณ์ทำตามตรัส                       
เที่ยวเลาะลัดค้นหากลางป่าใหญ่
บ้างเดินทางต่างแคว้นสุดแดนไกล                                     
ทั้งถามไถ่สืบค้นจุดจนสุดแคว้น

     ๏ กลับมาเฝ้ารายงานการณ์ทั้งหลาย                           
แล้วแยกย้ายกันอีกคราอย่างหนาแน่น
ไปถึงแทบทุกถิ่นทั่วดินแดน                                           
แต่มาตรแม้นมิสมตั้งความหวังมา







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง, ตรีประภัสร์, พิณจันทร์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #86 เมื่อ: 19 มกราคม, 2557, 12:06:29 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                       หน้า  ๘๕


     ๏ ในครานี้สุเทพทิชพราหมณ์                                   
ซึ่งออกตามทั่วไปในแดนป่า
ย้อนกลับหลังยังเจทีพารา                                       
ติดตามหามาถึงซึ่งวังทอง

     ๏ จึงพบทมยันตีธิดาราช                                             
น่าอนาถราศีที่มัวหมอง
ตั้งสติพินิจพิศตริตรอง                                                   
ว่าถูกต้องเหมือนจิตที่คิดแท้

     ๏ รำพึงในใจว่านิจจาเอ๋ย                                             
วงพักตร์เคยเปล่งปลั่งดั่งดวงแข
บัดนี้หมองหม่นไหม้อาลัยแล                                         
เหมือนบัวแผ่กลีบร้างอยู่กลางดิน

     ๏ คงครองทุกข์สาหัสที่พลัดพราก                                     
ทั้งจำจากภัสดามาไกลถิ่น
เนตรเคยงามกว่าตามฤคคิน                                               
เดี๋ยวนี้สิ้นแววสุขทุกข์ล้นใจ

    ๏ แม้นกลับคืนธานีภีมรัฐ                                       
คงมิตัดโศกสลดออกหมดได้
หากมิพบภัสดานลราชัย                                               
แต่อย่างไรทุกข์นั้นก็พอทุเลา   







 



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง, ตรีประภัสร์, พิณจันทร์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #87 เมื่อ: 19 มกราคม, 2557, 12:07:59 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                   หน้า  ๘๖


     ๏ จนมั่นใจไม่คิดผิดว่าผิดพลาด
พราหมณ์สามารถติดต่อขอเข้าเฝ้า
คารวะพระธิดาพรรณนาเค้า
ความครั้งเก่าแต่เริ่มจำเดิมมา

     ๏ “องค์ภีมราชาคราทราบข่าว                                     
ทุกเรื่องราวพระทรงศักดิ์เศร้านักหนา
ตรัสให้พราหมณ์ทั้งหลายในนัครา                             
ออกตามหาสองพระองค์จำนงใจ

     ๏ เวลาเกินเนิ่นนานมิพานพบ                                     
พระนลหลบกายพ้น ณ หนไหน
ตัวหม่อมฉันนั้นเดินทางถึงกลางไพร                                           
ย้อนกลับได้พบเทวีวันนี้เลย”

     ๏ ทมยันตีครานี้พิไรร่ำ                                                 
“เป็นเวรกรรมพระบิดรมารดาเอ๋ย
มิน่าพลอยโศกเศร้าจริงเล่าเอย                                       
แล้วทรามเชยบุตรสองเราเล่าสุขดี

     ๏ ถามทุกข์สุขถ้วนพระประยูรญาติ                                   
ถึงทวยราษฎร์ทั่วไปในกรุงศรี
ขอพราหมณ์โปรดได้แถลงแจงวาที                                     
อกข้านี้คิดถึงคะนึงครวญ”

     ๏ สุเทพพราหมณ์เอื้อนเอ่ยเผยความว่า                         
“พระบิดรพระมารดาสุขทุกส่วน
เพียงเรื่องของพระธิดาเป็นชนวน                                     
ทรงกระอักกระอ่วนพระหทัย”





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, ระนาดเอก, ตรีประภัสร์, พิณจันทร์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #88 เมื่อ: 19 มกราคม, 2557, 12:09:18 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                      หน้า  ๘๗



     ๏ “กุมารากุมารีสองศรีนั้น                                                 
เพื่อนเล่นห้อมล้อมกันสุขสดใส
พระราชวงศ์ทุกองค์ยังห่วงใย                                       
ชนทั่วไปเป็นอยู่ยั้งดั่งเคยมา” 
 
     ๏ พราหมณ์กล่าวความตามนัยแต่ใจแห้ง                     
มิอาจแจ้งข่าวพระนลใดคืบหน้า     
ทมยันตียังมีความโศกา                                                       
ร้อนอุราด้วยห่วงหวงพระนล

     ๏ จำทูลเชิญเดินทางยังวิทรรภ์                                     
โศกคงบรรเทาไปในเบื้องต้น
สนทนาพาหม่นหมองทั้งสองคน                                           
เห็นพิกลสุนันทากุมารี

     ๏ กราบทูลพระราชมารดารู้                                         
แล้วทั้งคู่รีบมาหาถึงที่
แลตรัสถามสุเทพพราหมณ์แต่โดยดี                                 
“สองท่านนี้รู้จักกันหรือฉันใด   
 
     ๏ ขอชี้แจงแถลงความไปตามสัจ                                     
ปฏิพัทธ์สัมพันธ์กันไฉน”
พระราชเสาวนีย์ให้เผยนัย                                                   
พราหมณ์จึงได้ถวายความตามสัจจา




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, ระนาดเอก, ตรีประภัสร์, พิณจันทร์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #89 เมื่อ: 19 มกราคม, 2557, 12:11:01 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                หน้า  ๘๘ 


   ๏ “ขอเดชะพระมารดาอย่าสงสัย                           
จะเผยนัยให้ฟังดังปุจฉา
พระนางนี้ทมยันตีราชธิดา                                     
แห่งภีมราชากรุงวิทรรภ์

     ๏ สยมพรกับพระนลราชาชัย                                       
ครองนิษัธกรุงไกรไอศวรรย์
สิบสองปีสุขีมาจนครานั้น                                             
ต้องมีอันย่อยยับอัปรา

     ๏ ด้วยพระนลกมลจิตผิดปกติ                                     
สิ้นดำริราชกิจปิดยิหวา
ทรงมุ่งมั่นแต่จะเล่นสกา                                       
จนต้องเสียพาราออกแรมไพร

     ๏ พร้อมชายาธิดาทมยันตี                                         
ความจงรักสวามีนั้นยิ่งใหญ่
เกิดวิบัติพลัดพรากจากกันไกล                               
องค์พระนลอยู่ไหนยังไม่พบ

     ๏ ภีมราชระดมพราหมณ์ออกตามหา                         
ทั้งวนาเมืองทั้งหลายไม่ประสบ
เป็นโชคฉันสมมั่นหมายได้นอบนบ                                             
พระธิดาอีกคำรบ ณ ครานี้

     ๏ ขอพระราชมารดาอย่าฉงน                                     
เหตุและผลแห่งธิดามารศรี
หว่างขนงแต่กำเนิดเกิดไฝดี                                             
อันพระพรหมปรานีประทานมา







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, ระนาดเอก, ตรีประภัสร์, พิณจันทร์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
หน้า: 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 11   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.352 วินาที กับ 230 คำสั่ง
กำลังโหลด...