Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนให้แง่คิด >> นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
หน้า: 1 ... 6 7 [8] 9 10 11   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)  (อ่าน 111935 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #105 เมื่อ: 02 กุมภาพันธ์, 2557, 11:15:40 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)




                                                                                                    หน้า  ๑๐๔


      ๏ เมื่อตกลงเวลากะทันหัน                                       
รีบไปสรรเอาม้ามิช้าได้
ถึงอัศวศาลาของราชัย                                                 
ซึ่งภายในมีม้าเกินห้าร้อย     

     ๏ วาหุกเข้าไปชิดพินิจหา                                           
เดินไปหน้าหยุดยั้งบางครั้งถอย
คัดตัวดีได้สี่ม้ามายืนคอย                                                   
แต่ราชัยเคืองไม่น้อยคิดต่างกัน

     ๏ “ข้าเห็นว่าอาชาดีมีอยู่หลาย                                 
อันมีกายอ้วนล่ำกล้ามแข็งขัน
แลไฉนไม่เลือกมาเหล่าม้านั้น                                       
คัดที่มันผอมเหมือนกะพยาธิกิน

     ๏ ถ้าเจ้าทำล้อเล่นอยู่เช่นนี้                                       
การพิธีอันข้าหวังคงพังสิ้น
อับอายชาวพาราทั่วธานินทร์                               
เมื่อเจ้ายินแล้วจักต้องตรองจงดี”   
       
     ๏ วาหุกฟังดังว่ามากล่าวเน้น                                   
“การล้อเล่นกับราชาหาใช่ที่
อันกิจซึ่งหม่อมฉันสรรพาชี
เหตุผลมีตามทักษะอัศวการ 

     ๏ ม้าเหล่านี้ล้วนเลิศประเสริฐล้ำ                                     
เกิดริมน้ำสินธูอู่สถาน
มิอ้วนพีแรงดียิ่งวิ่งทนนาน                                             
รูนาสิกกว้างบานเปิดรับลม




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
, ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~

ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #106 เมื่อ: 02 กุมภาพันธ์, 2557, 11:17:24 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                     หน้า  ๑๐๕


     ๏ “ขวัญม้าดีถ้วนหนาหาได้ยาก                                     
หนึ่งหน้าผากขวัญอยู่ดูเด่นสม
สองขวัญคู่อยู่กลางศีรษะกลม                                     
อกซ้ายขวาเหนือราวนมสองขวัญไซร้

     ๏ ยังอีกสี่สีข้างฝั่งละสอง                                         
โคนหางหนึ่งพึงมองแลเห็นได้     
สิบขวัญแห่งอัศวการม้าชาญชัย                                       
ที่เหลือใช้ความเชี่ยวชาญการบังคับ

     ๏ ฤๅพระองค์เห็นว่าอาชาไนย                         
พึงพอใจตัวอื่นมีที่งามสรรพ
เชิญพระองค์ทรงสรรหม่อมฉันรับ                                 
มาผูกกับราชรถบทจร”

    ๏ ราชาฟังดังแจงเหตุเป็นเด็ดขาด                               
ยอดวิชาอัศวราชมิอาจค่อน
กล่าวเห็นชอบตอบความตามสุนทร                             
มิเกี่ยงงอนแต่ไว้ท่าในพาที

     ๏ “เจ้ามั่นใจก็ไม่ห้ามตามที่ว่า                                         
จักสรรม้าร่วมไว้มิใช่ที่
ถ้าเกิดไปไม่ทันในงานนี้                                           
เจ้าโทษม้าข้าไม่ดีเสียปะไร”                                         








ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #107 เมื่อ: 02 กุมภาพันธ์, 2557, 11:18:49 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                            หน้า ๑๐๖


     ๏ ในครานั้นพระนลคนรูปชั่ว                                 
เมื่อเตรียมตัวจะผูกม้าหาได้ไม่
สี่ม้าคู้เข่านอนเหมือนอ่อนใจ                                 
มิคึกคักเลยไฉนยอดพาชี

     ๏ วาหุกเดินเข้าไปใกล้ใบหน้า                                   
มือสัมผัสกายาม้าทั้งสี่
แล้วเอื้อนเอ่ยสุนทรอ่อนหวานดี                               
จ๊ะจ๋ามีจำนรรจ์ฉันคนรัก

     ๏ สี่ม้ายืนขึ้นพลันสั่นหางหู                                   
ร้องก้องอยู่ด้วยคึกเต้นกึกกัก
จึงผูกม้าเสร็จได้ไม่ช้านัก                                         
จับสายชักสายขับกระชับพลัน

     ๏ ขอราชาอนุญาตประกาศหา                           
ซึ่งนายวาร์ษไณยอยู่ใกล้นั่น
มาขึ้นรถเร็วไวไปด้วยกัน                                         
เผื่อได้ช่วยหม่อมฉันขับรถทรง

     ๏ รถวิ่งแล่นลิ่วไปดังใจคิด                                     
ด้วยมหิทธิเดชาพระนลส่ง
ดุจธนูจากแหล่งลำแสงตรง                                     
ฝ่ารกพงมิพรั่นพรึงคำนึงใด       

     ๏ วาร์ษไณยใคร่ครวญหวนรำลึก                               
ความรู้สึกกลางจิตคิดสงสัย
ดูลีลาวาหุกนี้ที่เป็นไป                                               
เหมือนกันในเชิงทักษะของพระนล




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #108 เมื่อ: 02 กุมภาพันธ์, 2557, 11:19:54 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)

                                                                                  หน้า  ๑๐๗


      ๏ ฝีมือม้าคราอยู่กันนั้นบ่งชี้                            
ละเอียดล้วนถ้วนถี่มีเหตุผล
เกิดเหมือนกันฉันใดให้พิกล                                    
มิพูดบ่นแต่คิดพลางกลางพนา  

     ๏ ท้าวฤตุบรรณนั้นนั่งนึกกำหนด                          
ราชรถพุ่งไปไวแกล้วกล้า
ไม่ผิดคำที่เคยเอ่ยวาจา                                            
องค์ราชาเพ่งพิศพินิจเพลิน

     ๏ “เออจริงนะพจีที่เปรียบไว้                                  
รถพุ่งไปพลิ้วผ่านปานเหาะเหิน
ท่วงทีขับขยับกายงามหลายเกิน                              
เหลือประเมินความสามารถอัศจรรย์

     ๏ ปรารถนาแห่งข้าวิชานี้                                      
ขอโดยดีเขาจักให้เราไหมนั่น
ฤๅต้องใช้วิชามาแลกกัน                                          
ดวงจิตแห่งราชันพลันวุ่นวาย”

     ๏ ราชรถทะยานไปกลางไพรกว้าง                          
ถิ่นแถวทางเถื่อนทุ่งมุ่งที่หมาย
ข้ามเขาเขินเนินดินโดยง่ายดาย                                
ตะลุยสายธาราฝ่าพงรก




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #109 เมื่อ: 02 กุมภาพันธ์, 2557, 11:21:06 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                        หน้า ๑๐๘


      ๏ กำลังม้าพารถมิลดหย่อน                                   
สุรีย์รอนอ่อนแสงแรงไม่ตก
ราชันนึกตรึกในไวดั่งนก                                       
จึงหยิบยกผ้าคลุมปล่อยลอยลมไป

     ๏ เรียกวาหุกให้สั่ง “รั้งม้าหยุด                                   
อย่ารีบรนจนสุดนักก็ได้
ภูษาอันพันอังสาข้าคลุมไว้                                       
หลุดลอยไกลเกินจะกะประมาณ

     ๏ รถเรารั้งรอไว้ไม่ต้องย้อน                               
พักม้าก่อนกินน้ำหญ้าหน้าละหาน
วาร์ษไณยไปเก็บมามิน่านาน”                                   
ก็กระทำตามการที่บัญชา

     ๏ ยามเมื่อวาร์ษไณยคล้อยไปนั้น                           
องค์ราชันพลันเอ่ยเปรยขึ้นว่า
“อันปวงชนคนทั่วทั้งโลกา                                       
ฤๅประสิทธิ์วิทยาได้มาครบ

     ๏ บุรุษใดใครเชี่ยวชาญทุกด้านถ้วน                         
บางสิ่งควรดีเด่นเรียนเจนจบ
หากศิษย์ครูคู่กันมาน่าเคารพ                                   
เพื่อนที่คบรู้แจ้งอาจแบ่งปัน

     ๏ ต้นสมอพิเภกไพรกลุ่มไกลโน้น                           
จำนวนโคนสิบห้าแน่มิแปรผัน
นับเพียงใบแก่ทั้งกอเมื่อรวมกัน                               
สังขยา*ห้าโกฎิสรรเศษมิเอา







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #110 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์, 2557, 08:48:19 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                    หน้า  ๑๐๙


      ๏ ผลสมอทั้งกอใหญ่ได้แสนสี่                                 
กิ่งใหญ่นั้นอันข้าชี้สองพันเก้า
หัวใจสกาใช้มิได้เดา                                             
ใจของเจ้าจักเชื่อความตามนั้นฤๅ”

     ๏ “ลูกสกาหามากสักเท่าใด                                 
ยังทำให้เสียสินจวนสิ้นชื่อ
ผลสมออาจขอทายในกำมือ                                     
ทั้งกิ่งคือใจมิเหลือที่เชื่อเลย

     ๏ อยากขอให้ฉันไปฟันกิ่งอันว่า                                     
นับต่อหน้าด้วยกันนั้นเฉลย
จะตกลงดังจงใจได้ไหมเอย                                       
โปรดอย่าเฉยนิ่งช้าพาเสียการ

     ๏ แม้นตรวจนับผลดูจึงรู้ได้                                     
จักมิใช้เวลาช้าเลยท่าน
ม้าได้พักแล้วจักโผนโจนทะยาน                               
มิเนินนานถึงปลายทางโปรดวางใจ”

     ๏ “ถ้ากระนั้นฟันโดยไวอย่าได้ช้า                             
แล้วตรวจตรานับให้ดีมีเท่าไหร่
หากหล่นลงตรงโคนนั้นคราฟันไม้                                   
จงนับไว้รวมกันตามกติกา   




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #111 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์, 2557, 08:49:29 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)

                                                                                                     หน้า ๑๑๐

     ๏ ตกลงความตามใจที่หมายมั่น
วาหุกรีบไปฟันกิ่งพฤกษา  
เริ่มนับพลันหวั่นเรื่องเปลืองเวลา                                              
กองละห้าร้อยไล่ไปจนครบ

     ๏ วาหุกถึงตะลึงหลงงงงันอยู่                                  
ฤตุบรรณท่านถามดูผลประสบ
วาหุกหันมาระยอบนอบน้อมนบ                                        
“ท่านเจนจบจริงถูกต้องมิพร่องเลย

     ๏ ยอดยิ่งนักจักมีใครในโลกนี้                                  
วิชาดีอยากวานท่านเฉลย
หัวใจอาชาไนยให้ชดเชย                                          
แลกเปลี่ยนกันท่านจงเอ่ยมาตามตรง”

     ๏ ใกล้เวลาสายัณห์ตะวันลับ                                
ต่างรีบรับด้วยจิตคิดประสงค์
“เริ่มหัวใจสกาข้าดำรง                                            
หากจิตจงสังขยากีฬาคณิต

     ๏ ก่อนศึกษาวิชาดีมีข้อแม้                                    
ให้แน่วแน่จำนงจงในจิต
มิละโมบโลภหลายหมายฆาตมิตร                          
และมีสิทธิ์เพียงคราละหนึ่งครั้ง

     ๏ เมื่อหัวใจสกาขลังตั้งมั่นแล้ว                                
จักผ่องแผ้วในฤดีดังที่หวัง
ตัดสินใจไปตามจิตนิมิตภวังค์                                    
มิพลาดพลั้งเป็นแน่แท้จริงเจียว






 



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #112 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์, 2557, 08:50:49 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                           หน้า  ๑๑๑


       ๏ ชวนกันนั่งหลังโขดเขินเนินไศล                                   
คาดมิให้ใครจ้องมาข้องเกี่ยว
ขีดเขียนดินโดยใช้กิ่งไม้เรียว                                         
ประเดี๋ยวเดียวเสร็จสมอารมณ์ปอง

     ๏ ฤตุบรรณคะยั้นคะยอ “ขออย่าช้า                         
สอนให้ข้าเข้าใจไม่เป็นสอง
ซึ่งหัวใจอาชาไนยข้าใฝ่ปอง                                         
ตามครรลองตรรกะไฉนกัน”

    ๏ วาหุกทูลราชาว่า “ข้าบาท                                     
มิบังอาจโยกโย้มีโมหันธ์
ก็จักหมายขยายนัยใจม้านั้น                                   
ความสำคัญแม้สักนิดมิปิดบัง

    ๏ หัวใจแห่งพาชีเมื่อมีแล้                                       
รู้เที่ยงแท้พิสุทธิ์ดุจมนต์ขลัง
อาชาที่ฝีเท้าเลิศเกิดพลัง                                           
ความดุจดังมุ่งมั่นสรรม้ามา

    ๏ หลักสำคัญอันเน้นเป็นเอกอุ                               
คือบรรลุข้ามชาติพันธุ์ภาษา
มิคิดเห็นเป็นแต่แค่อาชา                                           
ใจเชื่อมกันมิฉันทาพาเลิศแล




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #113 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์, 2557, 08:51:59 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)




                                                                                                    หน้า  ๑๑๒


    ๏ จุดประสงค์จำนงใดกล่าวให้แจ้ง                           
ช้าเร็วแรงสำแดงความตามกระแส
ถึงจุดใจเชื่อมใจได้จริงแท้                                         
ก็คือแง่แห่งตรรกะอัศวการ

   ๏ มีเคล็ดหนึ่งซึ่งพระองค์ต้องทรงคิด                               
ด้วยดวงจิตเป็นกุศลบนพื้นฐาน
เลี้ยงสมบูรณ์พูนพละอภิบาล                                           
เมตตาทานนั่นคือทุนบุญความดี

    ๏ แล้วจึงชวนฤตุบรรณร่วมผันผาย                               
พากันย้ายจากเนินดินถิ่นไพรศรี
ออกดำเนินเดินไปหากลุ่มพาชี                                       
วาหุกมีอธิบายขยายนัย

     ๏ มือสัมผัสผิวกายใช้จิตส่ง                                     
เจตน์จำนงสิ่งนั้นเป็นไฉน
เคล็ดวิชาดังว่านั้นบรรยายไป                                   
โดยมิให้ใครอื่นดูและรู้ความ   
 
     ๏ เป็นครูศิษย์เสร็จสมหวังกันทั้งสอง                             
คลายหม่นหมองแห่งจินต์สิ้นคำถาม
วาร์ษไณยกลับมาเวลางาม                                       
ฤตุบรรณนั้นได้ตามน้ำใจจง

    ๏ แต่วาหุกครานั้นมิทันย่าง                                     
กลีออกจากร่างดังประสงค์
ดิ้นเร่าเร่าอยู่บนพื้นมิคืนทรง                                     
“ขอเมตตาข้าพระองค์อย่าทำลาย”






   





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #114 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์, 2557, 08:53:07 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                          หน้า  ๑๑๓

      ๏ “ยอมต่อพระเมตตาบารมีท่าน
แลข้าแสนทรมานเจ็บปวดหลาย
คำสาปทมยันตีมีฤทธิ์ร้าย                                         
เข้ากล้ำกลายวิญญาณผลาญย่ำยี

    ๏ คาบที่สองต้องพิษฤทธิ์แรงร้อน                             
ดังกองฟอนสุมกายไม่อาจหนี
นั่นคือพิษรุนแรงแห่งนาคี                                           
จนชีวีแทบมลายอยู่หลายครา
                                 
     ๏ และถึงคาบที่สามในยามนี้                                 
พระองค์ได้วิชาดีมากมีค่า
คือหัวใจตรรกะแห่งสกา                                               
ล้วนนำพาข้าแดดิ้นสิ้นพลัง
                             
     ๏ บุญฤทธิ์อิทธิสร้างแต่ปางก่อน                             
ถูกลิดรอนมลายพ้นด้วยมนต์ขลัง
พระองค์ย่ำซ้ำก็ดิ้นสิ้นเอวัง                                       
หากว่ายังเมตตาข้าขอจร”

    ๏ เมื่อพระนลมิมีจิตคิดจะปราบ                               
กลีกราบกระย่องกระแย่งเรี่ยวแรงอ่อน
แล้วลาลับวับไปในดงดอน                                     
นลราชามาผ่อนร้อนกายใจ





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #115 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์, 2557, 08:54:19 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                    หน้า  ๑๑๔

      ๏ เหลือแต่รูปร่างกายภายนอกแล้ว                         
จิตราชันนั้นดั่งแก้วเปล่งแววใส
ดั่งร่างองค์เบาลงเสียกระไร                                     
สำนึกได้ไร้อธรรมครอบงำครอง

      ๏ จึงรีบขึ้นไปนั่งเตรียมตั้งท่า
ขับอาชาต่อไปไม่หม่นหมอง
เถื่อนวิถีเหมือนมีใจให้สมปอง                                   
สนธยาฟ้าทองถึงวิทรรภ์

     ๏ นายประตูผู้ใหญ่ครั้นได้พบ                                 
เป็นคำรบที่มากะทันหัน
 รีบกราบทูลองค์ภีมราชัน                                         
แล้วเชิญท้าวฤตุบรรณเข้าวังใน

      ๏ รถทะยานผ่านประตูสู่วังราช                                 
กัมปนาทลั่นเลือนสะเทือนไหว
มีทั้งเสียงรถม้าที่คลาไคล                                         
ม้าต้นของพระนลไซร้ประสานกัน

      ๏ อยู่ในโรงคงรู้ว่านายมานี่                                     
เหล่าพาชีคะนองเสียงร้องลั่น
จากกันคราพาบุตราบุตรีนั้น                               
วาร์ษไณยรับบัญชาธิดา

      ๏ รถวิ่งตามถนนวนวังใหญ่                                     
ดูแคล่วคล่องว่องไวยิ่งนักหนา
ทมยันตียินเสียงนี้ที่คุ้นมา                                       
รีบออกไปยังหน้าพระบัญชร




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #116 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์, 2557, 08:55:34 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                 หน้า  ๑๑๕


      ๏ ทั่ววังทองผ่องสีสะท้อนแสง                             
เจิดแจรง*เรืองจรัสประภัสสร
แว่วยินเสียงสวรรค์ประทานพร                                 
มองอมรรุ่งอร่ามงามพิไล

     ๏ ที่สวนขวัญนกยูงงามรำแพนหาง                         
ร่ายรำอย่างสนุกสุขสดใส
ช้างลำพองร้องเสียงสังข์ดั่งอวยชัย                             
ทมยันตีนั้นมั่นใจในครานี้

      ๏ แม้นภัสดามิมาชมให้สมรัก                     
ไม่พบพักตร์ขององค์พระทรงศรี
ตัดสินใจไม่ขออยู่สู้ชีวี                                                     
จะขอพลีร่างให้พระเพลิงมลาน

     ๏ รำพึงใจใช่พระนลคนพูดปด                                   
ทรยศต่อใครให้หักหาญ
สิ่งเลวทรามยามจิตดีมิแผ้วพาน                                 
จะพิจารณ์ร้ายใครไม่เคยยิน

     ๏ พระทัยงามตามจิตจริตแท้                         
พระดูแลเมียดังหวังถวิล
ความจงรักมิจางใจไปจากจินต์                                         
ตราบจนสิ้นชีวันจากกันไกล

     ๏ เทวีพิไรครวญป่วนในจิต                               
จักพบองค์ทรงสิทธิ์ได้ไฉน
เป็นจริงจังดังคิดหรือผิดไป                                           
ร้อนฤทัยระทมมิสมประดี




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #117 เมื่อ: 09 กุมภาพันธ์, 2557, 08:56:55 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)




                                                                                                    หน้า  ๑๑๖

      ๏ ท้าวฤตุบรรณครั้นลงราชรถ                               
จุดกำหนดชานชาลาสารถี
เสด็จสู่ปราสาทในไม่รอรี                                   
จึงท้าวภีมราชามาทักทาย

      ๏ มิได้รู้เบื้องลึกนึกฉงน                                       
ถามเหตุผลที่แท้แก่สหาย
“ท่านรีบมาฉะนี้เหตุดีร้าย                                         
ขอขยายให้แจ้งประจักษ์ใจ”

      ๏ ครานั้นฤตุบรรณอันมีศักดิ์                                   
ทรงฉลาดยิ่งนักด้วยรู้ได้
หากมีการสยมพรแน่นอนไซร้                                     
เจ้ากษัตริย์น้อยใหญ่เต็มพารา

      ๏ พราหมณ์ทุกหมู่ผู้ชาญการพิธี                             
มาร่วมงานวันนี้มิพบหน้า
นึกคำนึงจึงเจ้าอโยธยา                                             
เอ่ยความว่า “มาเยี่ยมองค์พระทรงธรรม์”

      ๏ ภีมราชก็รู้นัยว่าใช่ที่                                           
อยู่ดีดีจะมาหาดังว่านั่น
 ร้อยโยชน์ไกลมิใช่ว่ามาเยี่ยมกัน                                 
โดยไร้เหตุสำคัญอันบ่งชี้

       ๏ ชวนให้พักผ่อนกายหลายวันก่อน                       
นัยแฝงอยู่รู้แน่นอนมิอาจหนี
จึงเชิญเจ้าอโยธยาจอมธานี                                               
“ขอจงมีสำราญพระหฤทัย”







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
masapaer, ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #118 เมื่อ: 15 กุมภาพันธ์, 2557, 11:35:22 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                   หน้า  ๑๑๗


      ๏ ครานั้นหนาวาหุกสารถี                                           
นำพาชีสู่โถงโรงม้าใหญ่
ปลอบม้าเดิมที่พรากจากกันไกล                                         
และม้าใหม่ให้ชินคุ้นกลิ่นกัน

      ๏ แล้วทำความสะอาดราชรถ                               
โศกกำสรดถึงเทวีฤดีสั่น                                                                                       
สยมพรที่ว่ามาก่อนนั้น                                         
ดูการณ์อันเป็นไปไม่น่ามี

      ๏ ทมยันตีมีใจดั่งร้อน                                     
จะพักผ่อนนอนหลับใหลก็ใช่ที่
แสนสงสัยใช่ไหมหนอนลบดี
มีวิธีให้เผยร่างได้อย่างไร

      ๏ รับสั่งเรียกเกศินีสาวพี่เลี้ยง                         
มานั่งเคียงปรึกษาฟังปราศรัย
เมื่อตกลงกันได้จึงให้ไป                               
เริ่มซักไซ้เค้าความตามกระบวน

     ๏ เกศินีพี่เลี้ยงผู้ฉลาด                                         
ไปสัมภาษณ์วาหุกสิ้นทุกส่วน
ด้วยลีลาคารมอันสมควร
เรื่องมาด่วนอยากรู้เหตุเจตนา                               
 





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)
« ตอบ #119 เมื่อ: 15 กุมภาพันธ์, 2557, 11:36:59 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: นิทานพระนลคำกลอน(ฉบับร่าง)



                                                                                                      หน้า ๑๑๘

     ๏ “สยมพรพิธีที่กล่าวขาน                                     
ท้าวอโยธยาต้องการขนิษฐา
ด้วยพระองค์ทรงฤทธิ์คิดเมตตา                                             
ช่วยธิดาพ้นโศกวิโยคใจ

     ๏ รู้ข่าวดีที่เวลากะทันหัน                                     
มาเร็วพลันมิแวะวนแห่งหนไหน
วันเดียวบึ่งถึงวิทรรภ์พร้อมท้าวไท                                     
ความเป็นไปทุกส่วนล้วนสัจจริง”

     ๏ ครานั้นนางเกศินีฟังที่เล่า                                   
เริ่มซักเค้าความทั้งหลายไปทุกสิ่ง
“สารถีที่ตามมาน่าติติง                                 
เขาเคยทิ้งพระนลเหตุผลใด”

     ๏ “พระนลแท้แลผิดติดสกา                                   
จะสนใจอาชาก็หาไม่
เขามีนามว่านายวาร์ษไณย                                     
เคยรับใช้การอัศวพระนล”

     ๏ “เขารู้แหล่งแห่งหนพระนลหาย                           
หลีกเร้นกายจากไปกลางไพรสณฑ์
หรือรู้ที่แอบแฝงแหล่งตำบล                               
พระทรงพลซ่อนกายได้เนานาน”

     ๏ “เขามิรู้ความใดในสิ่งนี้                                   
เมื่อพระนลมิมีการประสาน
คงอัดอั้นตันใจในการงาน                                       
ฉะนั้นถึงไปพึ่งท่านฤตุบรรณ”




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
หน้า: 1 ... 6 7 [8] 9 10 11   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.23 วินาที กับ 122 คำสั่ง
กำลังโหลด...