หลบ

หลบ

เพราะถูกปล้นกำลังใจไปเสียสิ้น
ขวัญโบยบินมิอยู่ร่างอย่างเคยสิง
ถูกฉกฉวยด้วยมือคนเข้าปล้นชิง
จนจมดิ่งกำลังใจไร้อารมณ์

จะลิขิต บทกวี ซักกี่บท
ล้วนกำสรด เศร้าโสกา พาใจขม
สุดจะคิด สุดจะเขียน เวียนผูกปม
ให้เหมาะสม กับยุคสมัย ไทยปัจจุบัน

ฤทธิ์โควิด ไวรัสร้าย หมายถล่มชาติ
คอยพิฆาต ชาวประชา โลกอาสัญ
เกิดกลียุค รุกหักโหม เข้าโรมรัน
จวบจนขวัญ-กำลังใจ ไทยกระเจิง

การสวดมนต์ ภาวนา หาความสงบ
อาจพานพบ ศานติรส หมดยุ่งเหยิ่ง
อยู่เงียบเงียบ ณ หลืบหลุม เฝ้าคุมเชิง
พร้อมเสพความ สุขบันเทิง ณ บ้านเรา

เว้นสุงสิง ทั้งหญิงชาย หมายจำกัด
เจ้าไวรัส โคโรน่า อย่าเป็นเป้า
รอวันที่ โรคสงบ(โลกสงบ)พบสร่างเซา
เปรียบอรุณรุ่งยามเช้า พราวแสงทอง

นักเลงเพลงยาว

	ผู้เขียน	หัวข้อ: หลบ (อ่าน 3760 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้