...ศิลปะ...

...ศิลปะ...

“ศิลปะไม่เป็นเจ้านายใคร และไม่เป็นขี้ข้าใคร”

“...ศิลปะเป็นงานที่เกิดขึ้นจากสำนึกที่เป็น
ประชาธิปไตยและมีเสรีภาพอยู่ในตัวเอง
เพราะงานศิลปะเกิดขึ้นจากจิตสำนึกและความเชื่อว่า
ชีวิตของมนุษย์มีระบบคุณค่า ข้อยึดถือ และมีความ
เชื่อที่หลากหลายแตกต่างกันเป็นจำนวนมาก เพราะ
ฉะนั้นงานศิลปะจึงไม่สามารถถูกจำกัดด้วยระบบ
คุณค่าแบบใดแบบหนึ่ง โดยการห้ามไม่ให้ศิลปิน
ชื่นชมหรือวิพากษ์วิจารณ์ในเรื่องใดเรื่องหนึ่งได้

ในเมืองไทยมีศิลปะแขนงต่าง ๆ ถูกเซ็นเซอร์ก็ดีหรือ
ถูกห้ามปราม สะท้อนให้เห็นว่าสังคมไม่ใช่สังคม
ที่มีระดับของความเป็นประชาธิปไตยที่สูงนัก”

“...คนที่ทำงานด้านศิลปะทุกคน ไม่สมควรที่จะไปอยู่ใน
คุก เพราะศิลปะไม่ใช่อาชญากรรม...”

[ผศ.ดร. ทัศนัย เศรษฐเสรี คณะวิจิตรศิลป์
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่]

คือความคิดอิสระ ที่จะฝัน
วาดรังสรรค์ ฟุ้งเฟื่อง แม้เรื่องไหน
ผินขอบฟ้า เวิ้งว้าง กว้างและไกล
ด้วยหัวใจ เสรี ที่จะริน

มิใช่นาย ใช่บ่าว จ้องเอาเปรียบ
ยึด,หยาม,เหยียบ,ย่ำยี บีฑาศิลป์
รุกปิดกั้น ตีกรอบ ครอบยลยิน
ทุบด่าวดิ้น จินตนาการ สะท้านสะเทือน

ขืนปล่อยคนมืดมัว หัวใจแคบ
ยกอิงแอบ เทียมทาส อำนาจเถื่อน
มาปกครอง ปกคลุม คลุ้มดาวเดือน
คงแปดเปื้อน ทั่วฟ้า อ่าอัมพร

เมื่อห้ามคิด ห้ามวิจารณ์ ห้าวหาญหัก
ฤาสืบซึ้ง ซึ่งวิจักษ์ รสอักษร
ห้ามวิพากษ์; ผูกมัด จำกัดกลอน
ฤาสะท้อน อาจอารมณ์ คมกวี

"...พวกเธอต้องเรียนรู้ความเป็นมนุษย์ก่อน...
ถึงจะเรียนศิลปะ..."

[อาจารย์ ศิลป์ พีระศรี]

โซ...เซอะเซอ
23 มีนาคม 2564

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...ศิลปะ... (อ่าน 3753 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้