คืน..ถิ่นรักพระลอ

คืน..ถิ่นรักพระลอ

ลมเหนือล่อง ต้องไผ่ กอไหวพลิ้ว
เสียงหวีดหวิว สนโยก โบกไสว
กลับแดนดิน ถิ่นแคว้น แถนลอไง
พากายใจ ซุกอกแม่ อุ่นแท้เรา..

เหมันต์เคลื่อน เยือนย่าน ถิ่นบ้านนอก
สัญญาณบอก สายลม ห่มขุนเขา
ยามเย็นโชย พลิ้วหยอก หมอกบางเบา
คืนสู่เย้า เรือนนอน เคยจรไกล..

ได้ดื่มด่ำ น้ำค้าง กลางลมหนาว
สุดจะกล่าว บรรเจิด เลิศกว่าไหน
แสนสุขล้ำ ธรรมชาติ วาดพงไพร
สวยสดใส สุขี ทุกวี่วัน..

ยืนรับลม ชมดาว ที่พราวพร่าง
ดูสวยว้าง สุดตา ยิ่งพาฝัน
ราตรีกาล คืนใด ที่ไร้จันทร์
หนึ่งโสมนั้น..คงเศร้า..เหงาดั่งเคย..
ZZzzzzzz
นอบน้อมรับ แสงแรก แห่งอรุณ
เสียงไออุ่น ปลุกให้ตื่น ชื่นแท้เอ๋ย
..จ๊ะ..แม่..จ๋า!แต่หนู ง่วงอยู่เลย ^^
หนึ่งโสมเอย..สุขสันต์..ทุกวันคืน..

เสียงจ่มจากสาวเมืองสอง
หนึ่งโสม
๔.๑๒.๒๕๕๖

	ผู้เขียน	หัวข้อ: คืน..ถิ่นรักพระลอ (อ่าน 4959 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้