โลกของคน introvert ก็เฮิร์ทหนัก
ใจอยากพักยังแต่งกลอนมาอ้อนหาไอเราก็ชอบเผือกบางเวลา
เลยยื่นหน้าทักทายตลอดวัน หรือว่าเราก็เป็น intervert
ตั้งแต่เกิดเก็บตัวตนจนถึงขั้นมิอยากคบเพื่อนหาพาเที่ยวกัน
ความวุ่นวายสารพันพลันห่างไกลอยู่กับแมวกับหมาและปลากัด
เป็นสมบัติติดตัวที่อยู่ใกล้กระรอกขาว กระเล็นน้อย มาอ่อยใจ
ก็เพียงพอแล้วไซร้ความยินดีแต่ช่างเถิดเป็นอะไรใจเป็นเถิด
จักบรรเจิดทางของเราทุกถิ่นที่ทุกคนต่างทางเดินเถินชีวี
ขอเพียงใจของเรานี้..จะพอเพียง.เราก็ต้องมีมุมบ้าๆบอๆบ้าง อย่าคิดมากเลย (บอกตัวเองนะ ไม่ได้บอกใคร 555)
