|
หัวข้อ: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 30 มิถุนายน, 2559, 04:20:42 PM ๐ โอ้ความหลังฝังจิตให้คิดถึง เลยรำพึงเป็นกลอนตอนเหงาเหงา กล่อมใจด้วยอักษรอ้อนเบาเบา พอบรรเทาเงากลุ้มที่สุมทรวง รอยอดีตกรีดลึกตกผลึกเห็น ยังคอยเป็นภาพหลอนตอนรักหวง มิอาจพรากจากจิตสะกิดทวง น้ำตาร่วงทุกหน..ยามฝนพรำ อยากจะมียางลบกลบอดีต จะได้ขีดลบทิ้งสิ่งถลำ มิให้เหลือรอยหมางที่ด่างดำ ความทรงจำรันทดจางหมดไป เพียงความคิดนิดหน่อยก็พลอยยาก เพราะมันมากเกินหยุดสุดวิสัย ด้วยทุกสิ่งอิงเลศเหตุปัจจัย เมื่อเยื่อใยค้างคาจึงอาวรณ์ "เด็ดใยบัวแสนง่ายถ้าหมายฉุด นิดเดียวหลุดขาดเยื่อมิเหลือถอน แต่ใยรักเหนียวแน่นมิแคลนคลอน จะขาดตอนง่ายง่ายอย่าหมายเลย" โอ้ความหลังฝังใจทำไงหนอ ใครจะพอช่วยได้ใคร่เปิดเผย มอบห่วงหาอารีพจีเปรย เผื่อคุ้นเคยเป็นยา..รักษาใจ ฯะ ตะวัน :19: หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 30 มิถุนายน, 2559, 04:33:07 PM หากตัดเยื่อตัดใยแล้วไม่ขาด
ก็ลองวาดเป้าหมายเขียนลายใหม่ มีเส้นทางหลายเส้นขีดเป็นไป จุดหมายใดก็ถึงอย่าพึ่งท้อ ด้วยน้องสาวถึงคราวจะเฝ้าห่วง พี่ก็ล่วงลับไปให้ใจฝ่อ คนทางนี้ที่เล่นมิเว้นรอ เมื่อไหร่หนอจะกลับอย่าลับนาน สิริวตี :29: หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 30 มิถุนายน, 2559, 05:03:59 PM ๐ อยากจะตัดเยื่อใยอาลัยหลัง แต่ทุกครั้งชั่งจิตลิขิตขาน สายใยรักปักจิตสถิตมาน ยังเบ่งบานกลางใจให้เชยชม ขอขอบใจน้องเจ้าเฝ้ารอพี่ ทุกนาทียิ้มรื่นมิขื่นขม คอยพี่ชายหมายมั่นกลั่นคารม กระบี่คมเพลงกานท์..กล่อมหวานตา ฯะ ตะวัน หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 30 มิถุนายน, 2559, 05:06:51 PM กระบี่ใดมิเท่าพี่คนนี้แล้ว
ด้วยน้องแก้วเมินหมางสร่างรักษา สำนวนเพลงกระบี่เชิงลีลา โปรดเถิดมาสร้างสนุกลบทุกข์ใจ สิริวตี :14: หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 05:08:41 PM โอ้ว่าทุกสิ้นเดือนที่เคลื่อนจาก
รอคอยอย่างลำบากเพราะหวั่นไหว แต่เดือนที่แล้วมามันเปลี่ยนไป พี่ท่านไม่วางกานท์พานลืมกัน อยู่แห่งหนตำบลใดมิไขแจ้ง ปล่อยหัวใจเริ่มแล้งแกล้งไม่หัน หรือป่วยไข้มากมายอยู่หลายวัน ช่วยแจ้งพลันเพื่อนพ้องจ้องต่อกลอน สิริวตี พี่Soul ช่วยมาเรียกหน่อยเร็ว...สงสัยจะลืมมา หรือว่าลืมกันแล้ว :13: หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 12:54:16 PM หากย้อนวันเวลาเสาะหาพี่
ขอสักทีพลิกแผ่นดินถิ่นอักษร ว่าอยู่แห่งหนใดไม่อาทร กลับบ้านกลอนอารมณ์มาห่มทรวง จำสัมผัสรู้สึกพิลึกได้ คำกรีดกรายรสความที่ตามห่วง และกระบี่เพลงกานท์ทิพย์ซ่านปวง จะไปทวงไถ่ถามติดตามคืน สิริวตี หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 01:28:44 PM ตะวันรอนอ่อนแรงฤาแสงหม่น จึงหลบพ้นเคหาสน์มิอาจฝืน หากรู้ข่าวสาวน้องต้องกล้ำกลืน อย่าเป็นอื่นคืนหลังเหมือนดั่งเคย จะขอตามอีกแรงช่วยแจ้งข่าว อยู่ตามราวไพรสณฑ์จนเขาเผย มาบรรเลงเพลงทิพย์หยิบหวานเปรย ตะวันเอยเผยองค์อย่าหลงทาง ฯะ ..พรานไพร.. หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 03:59:44 PM ทุกหยาดหยดรสความตามอักษร
คราเขียนกลอนจำมั่นนั้นมิห่าง จะเปลี่ยนตัวเปลี่ยนไปใจมิจาง แต่เงาพรางจริงแท้แน่ทุกคน ตะวันรอนส่องหล้ามาลี้หาย ทิ้งเราง่ายไร้สุขทุกแห่งหน ทั้งปู่ย่าลุงพ้องพี่น้องปน อยู่ไพรสณฑ์หนไหนไม่กลับคืน หลบไปปลีกวิเวกปัจเจกแล้ว หรือลืมแก้วกัลยามาเป็นอื่น หรือชังนักชังหนาครามะรืน ออกมายื่นบทความตามถามที สิริวตี :30: :30: หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 03:14:43 PM ตะวันรอนอ่อนแรงฤาแสงหม่น จึงหลบพ้นเคหาสน์มิอาจฝืน หากรู้ข่าวสาวน้องต้องกล้ำกลืน อย่าเป็นอื่นคืนหลังเหมือนดั่งเคย จะขอตามอีกแรงช่วยแจ้งข่าว อยู่ตามราวไพรสณฑ์จนเขาเผย มาบรรเลงเพลงทิพย์หยิบหวานเปรย ตะวันเอยเผยองค์อย่าหลงทาง ฯะ ..พรานไพร.. ตะวันถูกเมฆทับจึงลับหาย มิอาจร่ายแสงอุ่นละมุนสาง เมื่อเมฆาลาฤทธิ์มิปิดกาง จึงสว่างอย่างเคยเผยเดชา ตะวัน ทักทายครับท่านพรานไพร หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 03:23:23 PM ทุกหยาดหยดรสความตามอักษร คราเขียนกลอนจำมั่นนั้นมิห่าง จะเปลี่ยนตัวเปลี่ยนไปใจมิจาง แต่เงาพรางจริงแท้แน่ทุกคน ตะวันรอนส่องหล้ามาลี้หาย ทิ้งเราง่ายไร้สุขทุกแห่งหน ทั้งปู่ย่าลุงพ้องพี่น้องปน อยู่ไพรสณฑ์หนไหนไม่กลับคืน หลบไปปลีกวิเวกปัจเจกแล้ว หรือลืมแก้วกัลยามาเป็นอื่น หรือชังนักชังหนาครามะรืน ออกมายื่นบทความตามถามที สิริวตี :30: :30: กลับมาแล้วแก้วตาอย่ากำสรวล ขอจงด่วนมาพบอย่าหลบหนี ฤานอนซมจมปลักกับอัคคี ถูกหวยผีกินตับจึงลับเลือน ตะวัน อยู่ไหนรีบมาเลยมีกล้วยมาฝาก หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 03:42:50 PM ท่านหลบลี้หนีเราเข้าพงไหน
ลืมหัวใจกันแล้วหรือแก้วเพื่อน หยาดน้ำตาของเรียมมาเยี่ยมเยือน หยาดมาเปื้อนที่นอนซ้อนน้ำลาย มิตรไมตรีมีค่าขอมาแจก เอามาแลกดวงจิตมิตรสหาย แสนคิดถึงหนึ่งนี้มิมีคลาย จวบชีพวายจะตามให้จนได้เจอ สิริวตี :14: เดี๋ยวนี้ลิงกินพิซซ่า น้าาา หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 04:34:33 PM หลงคารม จมช้ำ น้ำลายท่วม
คงต้องอ่วม อรทัย หากไผลเผลอ เชื่อมน้ำตาล หวานลิ้น จนฟินเบลอ ต้องละเมอ เพ้อเปลี้ย เสียท่าลิง Soul ไม่วายวกเข้าเรื่องกิน คงมุกตลกบริโภคมิเสื่อมคลาย 555 :12: หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 04:48:02 PM คนใจดีมาแล้วอย่าแคล้วจาก
เลี้ยงให้มากกายใจในน้องหญิง ขอหนุนตักพักแนบเข้าแอบอิง มิประวิงสิ่งใดใคร่บอกความ สิริวตี :29: หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 04:56:00 PM คนใจดี มีใจ ไม่ประมาท จึ่งรู้ศาสตร์ มนตรา วิชชาสาม หากมีหญิง อิงแอบ มาแนบตาม จักขอถาม แฟนนี้ มีหรือยัง Soul :21: หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 04:58:23 PM แบตหมด เจอกันยกสอง
หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 05:00:52 PM ขอขึ้นหิ้งไว้คนอย่าก่นถาม
ทุกนิยามตรงนี้มีคุณขลัง รักน้อยน้อยรักนานนานหวานใจจัง ตอนนี้ยังคิดถึงหนึ่งในทรวง สิริวตี หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 05:02:33 PM แบตหมด เจอกันยกสอง ไปทำงานต่อเหมือนกัน เข้ามาบ่อยๆน้าาาา....ลุงโซลถามหาเรื่อย บอกวตีหาไม่เจอจะไม่เข้ามาเล่น เลยต้องตามหาให้ ไม่รู้ติดใจอะไรพี่ตะวันนักหนา คริๆๆ หัวข้อ: Re: ....ความหลัง... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 พฤศจิกายน, 2559, 05:51:45 PM ติดนัดที่จะไปกินเลี้ยงกันที่ ภัตตาคาร สำหรับคนมือเปลี้ย
(No Hand Restaurant) ไง หึหึ :27: |