|
หัวข้อ: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 02:59:31 AM ...เสน่หา...
wnR_Q_sAryw "...ความ รัก เอย เจ้า ลอยลมมาหรือ ไร มาดล..จิต มาดล..ใจ เสน่-หา ..รัก นี้จริงจากใจหรือเปล่า หรือ เย้า เราให้เฝ้าร่ำหา ...หรือแกล้งเพียง แต่แลตา ยั่วอุรา ให้หลง ลำพอง ..สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง ..รักแรกช้ำ น้ำตานอง ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย..." ความรักเอย เอ๋ยเล่า เจ้าความรัก ใจประจักษ์ แจ้งเล่ห์ เสน่หา เมื่อความรัก ลอยลม ห่มชักพา สัมผัสลง ตรงอุรา ของข้าเอย สายน้ำทิพย์ สายธาร ละหานรัก จากตำหนัก ห้วงใด หทัยเฉลย มาหยดลง ตรงใน ใจมิเคย ได้ชิดเชย สดชื่น รื่นเริงครัน โอ้รักเจ้า เย้ายวน ชวนใจพิศ เติมจริต จริยา อุราฝัน คลาดรักแคล้ว ทิวา คงจาบัลย์ ทุกคืนหัน โหยหา ราตรีครวญ... Soul Searcher Inspired to write 3/8/2016 หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 08:38:56 AM :24:
เสน่หาย่ายายคนไหนหรือ ถึงเฝ้าตื๊อค่ำคืนยืนโหยหวน มิหลับนอนวอนนิดคิดทบทวน เสียงก่อกวนบ้านข้างช่างกระไร กระสับกระส่าย หงายคว่ำจวนย่ำรุ่ง จึงเดินมุ่งมองเมียงต้นเสียงใส มิยอมหยุดหงุดหงิดจิตทันใด กระถางต้นไม้ จับโยนโดนกบาล ขาดสลึง กระถางต้นไม้ จับเขวี้ยงเสียงดังโอ๊ย.....!? :31: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 09:01:55 AM :12: เสียงดังโครมโถมไปใส่บ้านฉัน โอ้อัดอั้นอันใดใคร่ประหาร ตีหัวหมาด่าแม่เจ็กเช็คมานาน ซุ่มแอบบานหน้าต่างช่างชัดจัง หม้อไหแตกแยกยับนับไม่ถ้วน เห็นสมควรแจ้งจับปรับซะมั่ง เข็ดขยาดสาดน้ำลายร่ายพลัง เป่ามนต์ขลังฝังซากหากยังโวย วิริน ๓/๘/๕๙ :12: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 09:42:01 AM (http://upic.me/i/vp/2download.jpg) (http://upic.me/show/59058749)
ชื่นสนิทชิดเชื้อเมื่อได้พบ ร้างราหลบหลีกซ่อนจำย้อนหวล รักสถิตท์ติดตามแม่งามนวล จึงปั่นป่วนปลุกเร้าเขย่าใจ พี่แข็งขืนฝืนเร่หักเหหลบ ดอกเบี้ยทบคิดเพิ่มต้องเติมใส่ ทวีคูณพูนค่ายิ่งกว่าไป คิดถึงใคร่เชยชิดลิขิตความ หากเจ้าอ่านขานรู้สู่ใจจิต มิล่วงสิทธิ์เลยล้ำตั้งคำถาม แค่รับรองพ้องเพียงเอ่ยเสียงตาม ให้ก้องนามชื่อพี่ฤดีแด :12: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 11:28:56 AM :24: เสน่หาย่ายายคนไหนหรือ ถึงเฝ้าตื๊อค่ำคืนยืนโหยหวน มิหลับนอนวอนนิดคิดทบทวน เสียงก่อกวนบ้านข้างช่างกระไร กระสับกระส่าย หงายคว่ำจวนย่ำรุ่ง จึงเดินมุ่งมองเมียงต้นเสียงใส มิยอมหยุดหงุดหงิดจิตทันใด กระถางต้นไม้ จับโยนโดนกบาล ขาดสลึง กระถางต้นไม้ จับเขวี้ยงเสียงดังโอ๊ย.....!? :31: เสียงดังโครมโถมไปใส่บ้านฉัน โอ้อัดอั้นอันใดใคร่ประหาร ตีหัวหมาด่าแม่เจ็กเช็คมานาน ซุ่มแอบบานหน้าต่างช่างชัดจัง หม้อไหแตกแยกยับนับไม่ถ้วน เห็นสมควรแจ้งจับปรับซะมั่ง เข็ดขยาดสาดน้ำลายร่ายพลัง เป่ามนต์ขลังฝังซากหากยังโวย วิริน ๓/๘/๕๙ ขออภัย ทำท่าน พาลหมั่นไส้ เพียงลึกใน พร่าพรั่น รำพันโหย ยามดึกดื่น ตื่นชม ลมพัดโชย จึ่งร่ายโรย โปรยศิลป์ จินตนา นางในฝัน ฉันทา อุไรไหว คล้องหทัย นัยเล่ห์ เสน่หา จนท่วมท้น ล้นหลั่ง ใจสั่งมา อักษรา ร้อยเรียง ระเบียงบรรณ แม้ตัวตน อัปสรา จะหาไม่ หากดลใจ ดลจิต ลิขิตฝัน เพียงฝากลม ห่มพัด คัดจาบัลย์ ให้สุขสันต์ เริงรื่น ชื่นอารมณ์ ...เฮ้อ แค่คนตื่นมาพร่ำเพ้อก็โดนเหน็บโดนหมั่นไส้ด้วย ทั้งกระถาง หม้อ ไห เบย...งั้นฝากเพลงนี้ให้ละกัน OLDPwIOSX98 Soul หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 01:00:01 PM (http://upic.me/i/vp/2download.jpg) (http://upic.me/show/59058749) ชื่นสนิทชิดเชื้อเมื่อได้พบ ร้างราหลบหลีกซ่อนจำย้อนหวล รักสถิตท์ติดตามแม่งามนวล จึงปั่นป่วนปลุกเร้าเขย่าใจ พี่แข็งขืนฝืนเร่หักเหหลบ ดอกเบี้ยทบคิดเพิ่มต้องเติมใส่ ทวีคูณพูนค่ายิ่งกว่าไป คิดถึงใคร่เชยชิดลิขิตความ หากเจ้าอ่านขานรู้สู่ใจจิต มิล่วงสิทธิ์เลยล้ำตั้งคำถาม แค่รับรองพ้องเพียงเอ่ยเสียงตาม ให้ก้องนามชื่อพี่ฤดีแด :12: ชื่อจั่นเจา จั่นเจา แนบเนาฝัง คิดถึงจังท่วมท้นจนปริ่มแปล้ มีมากมายชายไหนก็ไม่แล คิดฮอดแค่จั่นเจาเฒ่าทารก มิเคยนั่นวันไหนไม่คิดถึง เชื่อน้องหลึงเถิดใจไม่โกหก จั่นเจาจ๊ะจั่นเจาจ๋าอย่าขี้ฮก เงินยืมหมกไปสามหมื่นคืนซะที น้องหลึง ดูดิมีชื่อจั่นเจาตั้งหลายคำเห็นมะ...คิดเถิงงงงง :18: :21: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 01:47:23 PM จั่นเจาเจ้า จำเรียง ส่งเสียงหล่อ มาขุดบ่อ ล่อปลา หาอิตถี แม่ปลาช่อน ซ้อนสน กลวจี อ่านไปที สำลัก จึ่งทักมา จักเอ่ยนาม ถามใคร ให้ห้าวหาญ อาจเจอมาร รานร่าย หน่ายผวา แอบสวมรอย กลอยใจ นัยนา ส่งจ๊ะจ๋า สับสน จนผิดตัว หากเป็นมวย แย็บถอย คอยจังหวะ อาจต้องจะ เกยเก้อ เพ้อสลัว จำต้องคลุก วงใน ใส่หมัดรัว รู้ดีชั่ว กันไป ให้คะแนน หากโชคดี ได้น็อค เฮป็อกเด้ง คงได้เฮง งวดนี้ ดีใจแสน สัตว์สองเท้า ลาภใหญ่ ใส่เรย์แบน เฮ้ยนั่นแฟน เค้ามา ขอลาเอย ...นี่มันมาไกลถึงนี่ได้ไง คนตั้งกระทู้ยังงงเบย...หึหึ Soul ป.ล. ขออภัยท่านจั่น กะน้องหลึงด้วยนะครับ หยิกหยอกกันเล่นน่ะครับ หากเลยเถิดไป ขออภัยมาณ ที่นี้ด้วยนะครับผม :27: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 02:09:27 PM ชื่อจั่นเจา จั่นเจา แนบเนาฝัง
คิดถึงจังท่วมท้นจนปริ่มแปล้ มีมากมายชายไหนก็ไม่แล คิดฮอดแค่จั่นเจาเฒ่าทารก มิเคยนั่นวันไหนไม่คิดถึง เชื่อน้องหลึงเถิดใจไม่โกหก จั่นเจาจ๊ะจั่นเจาจ๋าอย่าขี้ฮก เงินยืมหมกไปสามหมื่นคืนซะที น้องหลึง มีสลึงพึงทบให้ครบบาท หากนับขาดฟั่นเฟือนคงเหมือนพี่ สามสลึงถึงว่า…แม่บ้าดี ป้าห้อยศรีศักดิ์เคลื่อนอยู่เรือนแดง เงินหยิบลืมยืมจริงแล้วนิ่งเงียบ รอทวงเทียบปรับปรำเงื่อนงำแฝง แชร์ห้าหมื่นปีก่อนเธอร้อนแรง เปียได้แกล้ง….หนีหาย…จ่ายมาเลย 50,000 – 30,000 = เธอยังค้างเรา 25,000 อีก 5,000 ค่าเสียความรู้สึก หนอย…เป็นหนี้ค่าแชร์ ดันมาทวงเราเงินแกล้งยืม 555555 :12: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 03:19:15 PM โอ้ว่าหนอชาตรีที่ในบ้าน
เริ่มเขียนกานท์หวานรักประจักษ์เฉย สงสัยอินบทบาทที่ขาดเคย จึงเขียนเกยกลบมาน ณ บ้านกลอน หรือจะร่างนิยายขายไปทั่ว ละเลงรั่วรัวเริงเพลิงอักษร แต่ซ่อนคมงามขาดทุกบาทตอน สื่ออักษรกลอนแบบล้วนแยบคาย สิริวตี :27: สงสัยลืมกินยา.....เชิญรับยาช่อง 2ด้วยนะคะ อิอิ หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 03:27:57 PM (http://upic.me/i/vp/2download.jpg) (http://upic.me/show/59058749) ชื่นสนิทชิดเชื้อเมื่อได้พบ ร้างราหลบหลีกซ่อนจำย้อนหวล รักสถิตท์ติดตามแม่งามนวล จึงปั่นป่วนปลุกเร้าเขย่าใจ พี่แข็งขืนฝืนเร่หักเหหลบ ดอกเบี้ยทบคิดเพิ่มต้องเติมใส่ ทวีคูณพูนค่ายิ่งกว่าไป คิดถึงใคร่เชยชิดลิขิตความ หากเจ้าอ่านขานรู้สู่ใจจิต มิล่วงสิทธิ์เลยล้ำตั้งคำถาม แค่รับรองพ้องเพียงเอ่ยเสียงตาม ให้ก้องนามชื่อพี่ฤดีแด :12: ได้อ่านกลอนป่วนปั่นผูกพันจิต สร้างลิขิตจับจ้วงเป็นบ่วงแห ชื่อ"จิจิจ๊ะจี"มิมีแปร คงคล้องแท้พี่ท่านผูกพันทรวง ด้วยน้องน้อยด้อยจนกมลยาก ดอกเบี้ยมากจ่ายมิไหวใจยังห่วง โปรดปรานีกันด้วยช่วยพุ่มพวง โละหนี้ลวงที่มันผูกพันจินต์ สิริวตี :15: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 04:08:00 PM จั่นเจาเจ้า จำเรียง ส่งเสียงหล่อ มาขุดบ่อ ล่อปลา หาอิตถี แม่ปลาช่อน ซ้อนสน กลวจี อ่านไปที สำลัก จึ่งทักมา จักเอ่ยนาม ถามใคร ให้ห้าวหาญ อาจเจอมาร รานร่าย หน่ายผวา แอบสวมรอย กลอยใจ นัยนา ส่งจ๊ะจ๋า สับสน จนผิดตัว หากเป็นมวย แย็บถอย คอยจังหวะ อาจต้องจะ เกยเก้อ เพ้อสลัว จำต้องคลุก วงใน ใส่หมัดรัว รู้ดีชั่ว กันไป ให้คะแนน หากโชคดี ได้น็อค เฮป็อกเด้ง คงได้เฮง งวดนี้ ดีใจแสน สัตว์สองเท้า ลาภใหญ่ ใส่เรย์แบน เฮ้ยนั่นแฟน เค้ามา ขอลาเอย ...นี่มันมาไกลถึงนี่ได้ไง คนตั้งกระทู้ยังงงเบย...หึหึ Soul ป.ล. ขออภัยท่านจั่น กะน้องหลึงด้วยนะครับ หยิกหยอกกันเล่นน่ะครับ หากเลยเถิดไป ขออภัยมาณ ที่นี้ด้วยนะครับผม :27: 5555 มือพนมก้มไว้ซ่อนใบหน้า ไหว้ครูคราขึ้นต่อยค่อยเฉลย กระซิบโซลพี่เลี้ยงเอียงคอเปรย แผนการเอ่ยหมัดจ้องต้องรอฟัง ประสบการณ์นานเนามวยเข่าต่อย นามโซลน้อยนวลน้องจองแนบนั่ง อดีตชกสองร้อยน๊อคน้อยครั้ง ที่เหลือพลั้งคาเชือกปลิ้นเปลือกตา มาวันนี้สบายชายต่อยหญิง เรานั่งนิ่งนวมสอดถอดดีกว่า เปลี่ยนให้โผนโซลสลึงคู่พึ่งพา สุขอุรามวยเม้าท์น๊อคเอาท์กัน จั่นเจา หนักนิดเบาหน่อย ท่านโซลใจดี ไม่ถืออยู่แล้วใช่ไหมครับ หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 05:26:01 PM เจอสำรวย มวยตื้อ ยื้อกระย่อง จดจดจ้อง วูบไหว คล้ายไก่ขัน แสนเบาหวิว ฉิวหมัด มดกัดคัน อัศจรรย์ ฝันไป ให้ใคร่ครวญ แม้เขี้ยวเล็บ เก็บถอด มิจอดนิ่ง ห่วงประวิง สิ่งซ้อน ย้อนกำสรวล จึ่งยับยั้ง ชั่งใจ ในทั้งมวล มิใช่ด่วน โปรยปราย หมายนารี อันโซลน้อย ถอยหลัง ใช่พลั้งพลาด แต่ด้วยชาติ ชายชาญ พรานราศี ใช่จดจ้อง ปองชิด อิสตรี ด้วยฤดี เมตตา ใช่พร่าฟัน สถิติ มีไว้ มิใคร่จด ด้วยร้อยพจน์ เพียงเพลิน เดินตามฝัน หากคิดน็อค ปอกกล้วย ใช่อวยกัน มิสำคัญ จึ่งร้าง ห่างเวที ...ขอขอบพระคุณท่านจั่นเจาที่มาช่วย สร้างสีสันนะครับ ไม่ถือเลยครับ ไม่ได้สนุกกันแบบนี้มานานแล้ว ตั้งแต่ตะวันรอนหายไป เป็นแค่เรื่องของคารมกลอนนะครับ หากผมล่วงเกินท่านไปบ้างขออภัยด้วย เช่นกันขอรับ... Soul Searcher :27: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 06:33:58 PM มัวไหว้ครูอยู่นั่นน่าหมันไส้ มาเร็วไวแน่จริงอย่าวิ่งหนี ฉันจะล่อให้ม่องสองชาตรี อาจตายฟรีสั่งเสียเมียไว้ซะ ไม่ลดลาวาศอกขอบอกก่อน อย่าโอดโอยอิงอ้อนตอนโดนฉะ ปล่อยพิษสงตรงเผงเล็งแม่นนะ สองชายจะงงงวยด้วยเวทมนต์ ร่ายคาถากำกับลำดับฤทธิ์ สุดท้ายปลิดชีพแน่ยามแผ่ผล คลุกวงในใจขาดมิอาจทน กลิ่นพิกลมากเหลือไม่เชื่อลอง หลึงพิฆาต :27: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 07:40:27 PM สดับสิ้น ยินคำ ถลำทึ่ง ว่าน้องหลึง พึงหมาย ทั้งชายสอง หรือคิดเล่น มวยหมู่ หนูทดลอง อย่ามัวแต่ จดจ้อง มะลองจริง... เฮ้อ..เผลอจินตนาการไปไกลละ อ้ายลุงปั๋น :27: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 09:19:21 PM มัวไหว้ครูอยู่นั่นน่าหมันไส้ มาเร็วไวแน่จริงอย่าวิ่งหนี ฉันจะล่อให้ม่องสองชาตรี อาจตายฟรีสั่งเสียเมียไว้ซะ ไม่ลดลาวาศอกขอบอกก่อน อย่าโอดโอยอิงอ้อนตอนโดนฉะ ปล่อยพิษสงตรงเผงเล็งแม่นนะ สองชายจะงงงวยด้วยเวทมนต์ ร่ายคาถากำกับลำดับฤทธิ์ สุดท้ายปลิดชีพแน่ยามแผ่ผล คลุกวงในใจขาดมิอาจทน กลิ่นพิกลมากเหลือไม่เชื่อลอง หลึงพิฆาต :27: กลิ่นมะลิดมดอมโชยหอมชื่น ระรวยรื่นกะดังงาแม้คราหมอง รสสุคนธ์ชื่นชู้ดังคู่ปอง กุหลาบข้องไขว่เขว่เสน่ห์พรรณ หญิงสลึงพึงแจ้งแถลงข่าว เธอรวดร้าวร่วงโรยคราโหยฝัน แนวอาฆาตมาดร้ายชายฉกรรจ์ จ้องโรมรันรุกเร้ายามเข้าตี ก่อนพันตรูหนูน้องเธอต้องกลั้น หมักสีสันสลดราดหยดถี่ ได้ระดับเร่งรวดสำรวจดี เข้าคลุกคลีค่อนแคะหวังแมะเรา เพราะรู้ทันหลบลี้ชิ่งหนีเชือก เธอตาเหลือกราญรุกท้องจุกเจ่า ได้ฤกษ์งามยามเหมาะกะเทาะเบา พรูพรั่งเฉาโฉงเฉงกางเกงนอง 55555 เข้าตำรา ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นหลึง รัว 555 ออกแนวพ่น ปู๊ดปราด 555 :12: (http://upic.me/i/5v/bvakecmcuaelswx.jpg) (http://upic.me/show/59063928) /pbwlaUlvnFs หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 สิงหาคม, 2559, 09:47:23 PM ...เสน่หา... wnR_Q_sAryw "...ความ รัก เอย เจ้า ลอยลมมาหรือ ไร มาดล..จิต มาดล..ใจ เสน่-หา ..รัก นี้จริงจากใจหรือเปล่า หรือ เย้า เราให้เฝ้าร่ำหา ...หรือแกล้งเพียง แต่แลตา ยั่วอุรา ให้หลง ลำพอง ..สง สาร ใจ ฉันบ้าง วาน อย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง ..รักแรกช้ำ น้ำตานอง ถ้าเป็นสอง ฉันคงต้องขาดใจตาย..." ความรักเอย เอ๋ยเล่า เจ้าความรัก ใจประจักษ์ แจ้งเล่ห์ เสน่หา เมื่อความรัก ลอยลม ห่มชักพา สัมผัสลง ตรงอุรา ของข้าเอย สายน้ำทิพย์ สายธาร ละหานรัก จากตำหนัก ห้วงใด หทัยเฉลย มาหยดลง ตรงใน ใจมิเคย ได้ชิดเชย สดชื่น รื่นเริงครัน โอ้รักเจ้า เย้ายวน ชวนใจพิศ เติมจริต จริยา อุราฝัน คลาดรักแคล้ว ทิวา คงจาบัลย์ ทุกคืนหัน โหยหา ราตรีครวญ... Soul Searcher Inspired to write 3/8/2016 เชลงรักพิทักษ์ไว้แนบใจพี่ ทั้งทรวงนี้แม่นไซร้อย่าไห้หวน ถนอมแรกพบกันยังรัญจวน มิลืมล้วนพจน์กรองทำต้องใจ สายน้ำทิพย์เปลี่ยนเป็นเช่นสายรัก เพียงพำนักรวยรื่นชื่นสดใส จนพี่ต้องตามหาเดินมาไกล พบกันใหม่ก็ทายทักประจักษ์จินต์ มิเคยลืมทรงจำของวันก่อน ที่ซุกซ่อนทรวงในให้ถวิล บรรจงเก็บถนอมใส่ในกวินท์ ทุกหยาดสิ้นอักษรสุนทรงาม สิริวตี หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 สิงหาคม, 2559, 05:40:37 AM เสน่หา อารมณ์กลอน สุนทรนัก พะวงรัก ภักดี วจีหวาม บทพิสูจน์ แห่งรัก ประจักษ์ตาม พิมลความ อักษรศิลป์ ระบิลมาน เห็นหนุ่มสาว เริงรส บทถวิล โผผกผิน เรียงร้อย ปรอยประสาน ระเบียงพจน์ บทฝัน บรรณาการ โปรยประทาน พรรับ สดับยิน ครบทุกรส อารมณ์ คมความคิด แปลงประดิษฐ์ ถักถ้อย เป็นสร้อยศิลป์ ประคารม ครหา คราสุบิน หยาดกวิน หยอกเกลอ เพ้อรำพัน นบนาที พี่น้อง ซ้องสรรเสริญ ทุกยามเพลิน พจมาน ตระการสรรค์ เปรียบดนตรี ปี่ฆ้อง ท้องเดียวกัน ร่วมบทบรรณ วรรณรักษ์ นักกวี ขอขอบพระคุณ ท่านจั่นเจา และสาวๆ ทุกท่านที่มาช่วยสร้างความสนุกสนาน เติมรสชาติ ในชีวิตให้แก่กันครับ ไม่ได้เฮฮา แบบนี้มานานแล้ว ทำให้รู้สึกกลับเป็นหนุ่ม กระชุ่มกระชวยอีกครั้งครับ ด้วยความเคารพ Soul Searcher :12: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 04 สิงหาคม, 2559, 09:20:12 AM :12: เสน่หาพาให้ใจหมองหมาง ไร้หนทางเดินต่อพอสดับ รูปกลิ่นเสียงเหวอหวาว่าไม่รับ ขอส่งกลับฉับพลันในทันที ยิ่งหนุ่มสาวสะสวยด้วยปรุงแต่ง ทั้งปะแป้งป๋องป่วนนวลฉวี หอมจรุงฟรุ้งฟริ้งเปรียบหญิงรี ชายชาตรีตามติดพิชิดใจ เสกสรรหาคำหวานปานน้ำอ้อย วาจาจ้อยเจื้อยแจ้วแว่วมาใส่ อรรถรสบทบาทพิลาศไล เกาะกินก้อนดวงใจเนื้อในนาง ดั่งมนต์ขลังรั้งกายถวายมอบ ชื่นชมชอบเอออวยด้วยมิห่าง เสมอเหมือนหนึ่งนั้นฝันมิจาง ที่กล่าวอ้างมาหนอขอไตร่ตรอง วิริน ๔/๘/๕๙ :12: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 04 สิงหาคม, 2559, 03:42:42 PM (http://upic.me/i/ja/8images1.jpg) (http://upic.me/show/59068606)
ศักดิ์ศรีกาคราไร้อยากใกล้หงส์ ชาติเอวองค์ต่ำต้อยยกลอยหาง คิดเทียบชั้นวรรณะเกณฑ์กะวาง เลือก..ลับร่างลาเร้นลำเค็ญจินต์ มาครานี้สลับกลับลำบาก หงส์จำพรากพลัดคู่คืนสู่ถิ่น เซถลาตกฟ้าลงคาดิน เหล่าปักษิณเคยใกล้โกยไปพลัน ยามทนงค์คงคำล้ำเลอค่า มิอ่อนล้าลุ่มหลงซื่อตรงลั่น ยามขัดสนวนหายเร่งตายวัน เหลือแต่ฝันลมแล้ง...แสดงเดียว จั่นเจา หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 สิงหาคม, 2559, 04:26:47 PM เพียงรู้ว่าเป็นหงส์คงมิใกล้
กาจึงไปลัดเลาะละเมาะเปลี่ยว แสนเจ็บช้ำน้ำใจใกล้ตายเทียว จึงขอเลี้ยวหลบอยู่มิสู้บิน เห็นท่านหงส์ทะนงผู้ทรงศักดิ์ คงยากนักที่ใจไปถวิล ร่ายลำนำเพ้อไปเพียงในจินต์ ไร้คนยินก็มิขอพอแค่ครวญ ก็เลยหมดแรงเล่นเป็นสีสัน แต่ละวันมันเปลี่ยนความเกรียนป่วน ค่าเราต่ำเกินไปใจนิ่มนวล เลยมิกวนให้หงส์ปลงรำคาญ สิริวตี หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 04 สิงหาคม, 2559, 04:57:50 PM :12: รีบรีบมาเร็วไวใจเต้นถี่ บ้านเงียบฉี่เลยนั่นพลันงุ่นง่าน เล่นคนเดียวทั้งวันหวั่นดวงมาน เกือบตกงานแล้วหนอเพราะนายมอง วิริน เล่นทั้งวันเฝ้าออฟฟิศ เหนื่อยมากมาย :12: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 04 สิงหาคม, 2559, 05:03:13 PM เพียงรู้ว่าเป็นหงส์คงมิใกล้ กาจึงไปลัดเลาะละเมาะเปลี่ยว แสนเจ็บช้ำน้ำใจใกล้ตายเทียว จึงขอเลี้ยวหลบอยู่มิสู้บิน เห็นท่านหงส์ทะนงผู้ทรงศักดิ์ คงยากนักที่ใจไปถวิล ร่ายลำนำเพ้อไปเพียงในจินต์ ไร้คนยินก็มิขอพอแค่ครวญ ก็เลยหมดแรงเล่นเป็นสีสัน แต่ละวันมันเปลี่ยนความเกรียนป่วน ค่าเราต่ำเกินไปใจนิ่มนวล เลยมิกวนให้หงส์ปลงรำคาญ สิริวตี หงส์เหาะเหินเพลินฟ้านภากว้าง บินเวิ้งว้างโดดเดี่ยวเทียววนผ่าน หวังหมู่มิตรสนิทคุ้นเจือจุนจาน ถลานานเหหนจำจนใจ ชาติกำเนิดเชิดชูเคียงคู่สิ้น พันธุ์ปักษิณรันทดกำหนดใหม่ กรรมของหงส์คงช้ำอยู่ร่ำไป หาเลือกได้ชนยื่นยิ่งฝืนทน เลยยอมรับปรับใหม่เปลี่ยนใจจิต อันชีวิตหรือแน่ดิ้นแดด้น กาสกุลรุนชาติมิอาจปน หงส์ใหญ่ล้นแค่ชื่อนั่นคือธรรม กาดีเด่นเช่นประจักษ์ต้องรักษา หงส์ระอาเอือมทั่วทำตัวต่ำ ย่อมแสดงคุณค่าเกินกว่าดำ ผ่องผุดล้ำพิสุทธิ์ซ่อนคือก้อนทอง ฉะนั้นหนากาหงส์เกิดวงศ์ศักดิ์ ค่าสลักจิตตรงส่งเสียงก้อง อันชาติพันธุ์ฉันทานั้นอย่ามอง คุณธรรมส่องแสงสว่างกว่าร่างกาย จั่นเจา หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 สิงหาคม, 2559, 05:04:19 PM :12: รีบรีบมาเร็วไวใจเต้นถี่ บ้านเงียบฉี่เลยนั่นพลันงุ่นง่าน เล่นคนเดียวทั้งวันหวั่นดวงมาน เกือบตกงานแล้วหนอเพราะนายมอง วิริน เล่นทั้งวันเฝ้าออฟฟิศ เหนื่อยมากมาย :12: น้องไร้แรงบันดาลจิตลิขิตขาน ไร้ดวงมานเจ็บช้ำจำสนอง น้องเป็นกาอันหงส์คงไม่จอง เลยจำต้องหนีร้างห่างหายพลัน สิริวตี :35: หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 สิงหาคม, 2559, 05:33:48 PM หงส์เหาะเหินเพลินฟ้านภากว้าง บินเวิ้งว้างโดดเดี่ยวเทียววนผ่าน หวังหมู่มิตรสนิทคุ้นเจือจุนจาน ถลานานเหหนจำจนใจ ชาติกำเนิดเชิดชูเคียงคู่สิ้น พันธุ์ปักษิณรันทดกำหนดใหม่ กรรมของหงส์คงช้ำอยู่ร่ำไป หาเลือกได้ชนยื่นยิ่งฝืนทน เลยยอมรับปรับใหม่เปลี่ยนใจจิต อันชีวิตหรือแน่ดิ้นแดด้น กาสกุลรุนชาติมิอาจปน หงส์ใหญ่ล้นแค่ชื่อนั่นคือธรรม กาดีเด่นเช่นประจักษ์ต้องรักษา หงส์ระอาเอือมทั่วทำตัวต่ำ ย่อมแสดงคุณค่าเกินกว่าดำ ผ่องผุดล้ำพิสุทธิ์ซ่อนคือก้อนทอง ฉะนั้นหนากาหงส์เกิดวงศ์ศักดิ์ ค่าสลักจิตตรงส่งเสียงก้อง อันชาติพันธุ์ฉันทานั้นอย่ามอง คุณธรรมส่องแสงสว่างกว่าร่างกาย จั่นเจา เกิดในตมชีวิตลิขิตแปลก แถมผิดแผกคนจ้องขอปองหมาย เป็นเพียงกายังระกำช้ำมิวาย แต่ชาติชายรักแค่เล่ห์เสน่ห์นาง มิเคยมองข้างในใจพิสุทธิ์ ชำเลืองฉุดรุกล้ำสร้างกรรมหว่าง เจ้ากาน้อยแสนปลงเคยหลงทาง เริ่มกระจ่างทางปลดด้วยรสธรรม มิกล้าใกล้ใครอื่นจากนี้แล้ว มิผ่องแผ้วมืดมัวกลัวต้อยต่ำ มิกล้าคิดเกินไปใจจดจำ มิกล้านำความรักปักดวงจินต์ เป็นชาติกาก็รู้อยู่ที่เหมาะ เรียงเฉพาะตรงนี้ที่ห้วงศิลป์ หากมันมากเกินไปใจโรยริน คงจบสิ้นสักวันพลันบอกความ เอาแค่เหมาะเฉพาะรู้อยู่แค่อก อย่าตระหนกอื่นใดไม่ตอบ-ถาม อยากจะรู้เรื่องใดในนิยาม จะงดงามตรงนี้ดีกว่าเอย สิริวตี หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 04 สิงหาคม, 2559, 10:36:47 PM (http://upic.me/i/1n/580421_a201.jpg) (http://upic.me/show/59073231)
สิ่งควรถือซื่อส่งนั้นตรงไหน อยู่หทัยท้วงทีไมตรีเอ่ย ใจคงมั่นสัญญาไม่กล้าเลย ธรรมนำเผยผ่องผุดสิ้นสุดทาง อย่าหวั่นเกรงเคร่งนับจับอากาศ วิมานวาดวุ่นวายกลับกลายห่าง กรอบกีดกั้นยั้นเน้นนี่เป็นยาง แก่นอยู่กลางสดสีคือที่ควร กากับหงส์คงภักดิ์รักกันเถิด ใช่ละเมิดผยองหวังปองส่วน แค่ไว้วางอย่างเว้นละเส้นตรวน บาปบุญถ้วนถี่ค้ำจำขึ้นใจ จั่นเจา /Hat1Hc9SNwE หัวข้อ: Re: ...เสน่หา... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 06 สิงหาคม, 2559, 01:58:26 AM (http://upic.me/i/1n/580421_a201.jpg) (http://upic.me/show/59073231) สิ่งควรถือซื่อส่งนั้นตรงไหน อยู่หทัยท้วงทีไมตรีเอ่ย ใจคงมั่นสัญญาไม่กล้าเลย ธรรมนำเผยผ่องผุดสิ้นสุดทาง อย่าหวั่นเกรงเคร่งนับจับอากาศ วิมานวาดวุ่นวายกลับกลายห่าง กรอบกีดกั้นยั้นเน้นนี่เป็นยาง แก่นอยู่กลางสดสีคือที่ควร กากับหงส์คงภักดิ์รักกันเถิด ใช่ละเมิดผยองหวังปองส่วน แค่ไว้วางอย่างเว้นละเส้นตรวน บาปบุญถ้วนถี่ค้ำจำขึ้นใจ จั่นเจา Hat1Hc9SNwE สิ่งควรถือซื่อตรงดำรงชัด ปฏิบัติทางดีอย่าหนีไหน คุณความดีชี้ทำนำทางไป ถึงเวลาเมื่อใดได้พบกัน หากบุญเคยร่วมสร้างแต่ปางก่อน อย่าอาวรณ์ร้อนใจไปเลยนั่น กรอบที่กรีดย้ำเน้นมิเว้นวัน จะหายพลันปลดเปลื้องทุกเรื่องเรา อาศัยวาสนาเวลานี้ ร่วมเปรมปรีดิ์ต่อไปมิให้เหงา ผ่อนคลายทุกข์ที่เห็นเป็นบรรเทา ทิ้งความเศร้าเติมสุขสนุกวิญญ์ ความดีเป็นเชือกโยงเป็นโครงหลัก ต่อความรักกันไว้ให้ถวิล หากมิได้พบกันฝันในจินต์ ก็สุขสิ้นมีค่าครานี้เอย สิริวตี |