ต่างวาระหน้าที่คงมีอยู่
คอยอุํมชูเชื้อสายในทุกสิ่ง
ดังลูกโซ่สายคล้องคงแอบอิง
เพื่อพึ่งพิงยามยากลำบากกาย
จากตายายไปสู่คู่พ่อแม่
ยังดูแลแผ่ไปไร้จุดหมาย
นี่แหละคือครอบครัวอย่ามัวอาย
ใช่แยกแล้วลับหายจนไกลกัน
จงทำเถิดเท่าที่จะทำได้
หน้าที่ใครใฝ่ทำอย่างแข็งขัน
ตอนยังอยู่ดูแลและผูกพันธ์
ทำดีตอนตายนั้น..อาจสายเกิน