เกาทัณฑ์ พันปลายทวน
เด่นงานโรงเรียน
 ออฟไลน์
กระทู้: 51
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
นางแก้ว
 "นางแก้ว"
สถานพราว ด้าวล้น บนสรวงแสน
หรือดินแดน แคว้นลับ แห่งอัปสร
โสมส่องสาด วาดเศร้า แลร้าวรอน
คราบังอร ยุรยาตร ประกาศงาม
ประกายแสง แข่งเดือน เยือนเวหา
เฉกนางฟ้า สง่าจึง ตรึงโลกสาม
เยี่ยงเก็จแก้ว แวววับ ประดับคาม
ระบิลตาม หมื่นพรหม ชมวิไล
เงาเกล้าเกศ วิเศษขลับ ระยับสม
สองตาคม ข่มอะคร้าว เป็นวาวใส
ระเรื่อปาก จากชมพู ดูละมัย
หยวกทอใย ใส่ปราง วางอนงค์
ทั่วเรือนร่าง สอางค์อร ดูอ่อนหวาน
เสริมสะคราญ ซ่านใจ น่าใหลหลง
ทองเนื้อเก้า เข้าถม หรือรมลง
ราวเอกองค์ เทวิน อินทร์ประทาน
ขัตติยา นารี ศรีสุลักษณ์
นภภัค สลักเสลา เข้าประสาน
เป็นนางแก้ว ของกวี วจีจาร
เยาวมาลย์ ยอดพธู คู่กวินท์
ทั่วภพหล้า หางาม เกินมิ่งแล้ว
จำหลักแพรว นาถนุช สุดถวิล
จนสุดท้าย หายใจ ไหลระริน
มียุพิน เพียงหนึ่ง ถึงวายชนม์.
เกาทัณฑ์ พันปลายทวน
๑๖/๐๒/๕๘
ขัตติยา = สูงศักดิ์ ฯลฯ
นภภัค = สตรีผู้สูงส่ง ประเสริฐ เลิศ
..ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน้ตครับ..
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
|
Re: นางแก้ว
พรรณามาหมดอดเลยหนอ
อ่านแล้วท้อเหลือเกินเดินสับสน
อนงค์ใดไหนกันฉันงวยงง
พิศรูปทรงหยาดฟ้ามาสู่ดิน
พรรณาขนาดนั้นมันคนหรือ
เป็นเทวีระบือไปทั่วถิ่น
เปรียบกับเราเศร้าสร้อยน้อยในจินต์
เช่นกาบินหลงฝูงแข่งยูงทอง
วิริน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
|
Re: นางแก้ว
คงจะจำผิดคนจนเพ้อพก
มาโกหกอย่างนี้ฤดีหน่าย
ไม้ใกล้ฝั่งยังสวยใสอุ้ยให้ตาย
แหย่หยอกยายเล่นเล่นถือเป็นบุญ
ต่ออายุคนแก่แดกระชุ่ม
เจอพ่อหนุ่มช่างเกาเราว้าวุ่น
ทัณฑ์(ทัน)หรือเปล่าบอกหน่อยคอยนะคุณ
มวนยาฉุนไว้รอรีบต่อไว
วิริน
๑๗/๐๒/๕๘
 |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
เกาทัณฑ์ พันปลายทวน
เด่นงานโรงเรียน
ออฟไลน์
กระทู้: 51
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: นางแก้ว
คงจะจำผิดคนจนเพ้อพก
มาโกหกอย่างนี้ฤดีหน่าย
ไม้ใกล้ฝั่งยังสวยใสอุ้ยให้ตาย
แหย่หยอกยายเล่นเล่นถือเป็นบุญ
ต่ออายุคนแก่แดกระชุ่ม
เจอพ่อหนุ่มช่างเกาเราว้าวุ่น
ทัณฑ์(ทัน)หรือเปล่าบอกหน่อยคอยนะคุณ
มวนยาฉุนไว้รอรีบต่อไว
วิริน
๑๗/๐๒/๕๘
ตะบันน้ำ ย้ำกลืน ให้รื่นไหล
ฟันหามี นี่จะเคี้ยว เสียอย่างไร
แม้หายใจ ยังเหนื่อยร้า ขอยาดม
มวนยาฉุน รอท่า แก้วตาพี่
ขอโทษที ตอนจุกปาก อยากบอกขม
ฤาจักสู้ หวานฤทัย ได้เอวกลม
แม้เนิ่นนม นานเนา เรามีกัน
ทุกย่างย่อง ย่ำยัก เหยียบเยื้องย่าน
มีดวงมาน สานต่อ พอสุขสันต์
ทั้งตื่นหลับ กลับมีเธอ เพ้อทุกวัน
เชี่ยนหมากนั้น ฉันไว้ ให้คนดี.
เกาทัณฑ์. |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
