โลกคงหมุน ต่อไป ไม่สิ้นสุด
ไม่อาจฉุด หยุดกับที่ ต้องมีเคลื่อน
ตามเวลา นาที วันปีเดือน
เปรียบเสมือน วิถี ชีวิตคน
เมื่อพบกัน ได้อยู่ รู้ร่วมเสพ
ช่วยกอบเก็บปฏิบัติ พอ ขัดสน
สุข-สดชื่น ทุกข์-ครวญคร่ำ ช้ำกมล
ย่อมเคล้าคละ ปะปน ระคนไป
และแล้ววัน ผันพา ต้องลาจาก
จำพลัดพราก เดิมเก่า เข้าแห่งใหม่
ใช่ตกลง ยินยอม ชอบพร้อมใจ
ฝืนรับใช้ ต้องทำ คำสั่งมา
สู่สังคม ย่อมเป็น ดังเช่นนี้
จงเตรียมที่ ก้าวเดิน เผชิญกล้า
เติมความรู้ ประสบการณ์ งานวิชา
เผื่อวันหน้า โชคเข้า เป็นเจ้านาย
หยุดสักนิด คิดตลบ ทบทวนนะ
แล้วหนีผละ หน่าย เบื่อ มากเหลือหลาย
ลุกขึ้นยืน เชิดหน้า ยิ้มท้าทาย
ความสมหมาย ไม่ยากเย็น เป็นของคุณ
สู้ครับ...ขอให้กำลังใจ...สู้ครับ
รพีกาญจน์
