วาจา..วจี
............................
วาจามีค่าดั่งทอง
หลุดพูดเพียงสองเขาคูณสี่
รักษ์น้ำใจใครเขาด้วยวจี
รับไมตรีด้วยคำมั่นฉันสัญญา
พอเวลาต่างไปในวันหนึ่ง
เขาถามถึงคำมั่นของฉันหนา
เมื่อตอบไปเงินไม่พอต่อสัญญา
เขาก็ว่าวาจาฉันโลเล
ไม่ใช่ว่าไม่รักษาซึ่งคำพูด
แต่ไม่อยากหนี้ปูดจนตาเข
หากมีเงินเมื่อไหร่ใครก็เฮ
แค่อย่าเทเกทับให้ยับใจ
นี่ละหนาวาจาดังทองแท่ง
หลุดไปแล้วคืนเสียดแทงแม้แจ้งไข
จงตระหนักว่าวาจาคำต่อไป
อย่ารับปากใครๆพร่ำเพื่อเอย
-ลูกแก้วหลากสี-
