Life...
..
ดวงตะวันยอแสงแรงอ่อนล้า
แดดสีส้มห่มหล้า..เริ่มซาสี
แม้ท้องฟ้ามัวหม่น..ก็โสภี
บ้านหลังนี้เก่าแก่..แต่สำคัญ
...
ยังคุ้มฟ้าคุ้มฝนกันน้ำค้าง
แม้รูปร่างรูปทรงมิคงมั่น
ไร้เงินซ่อมเงินแซมแกมรำพัน
หาข้าวหุงทุกวัน..หวั่นวุ่นวาย
...
หน้าต่างโยกปิดยากต้องลากถู
แถมประตูเข้าบ้านพองขยาย
เปิดก็ยากก็เย็นยืนตะกาย
ขยับซ้ายขยับขวาสี่ห้าที
...
ฝาก็แตกเเยกร่องนั่งคอตก
ต้องใช้มือยื้อยก..ยุ่งเหลือที่
ฝนก็สาดเสื่อหมอนอ่อนฤดี
พอตกมาละเตรียมหนีโน้นข้างใน
....
อัตคัดจริงจริงทุกสิ่งเศร้า
น้ำท่วมนากล้าเน่านอนร่ำไห้
มองทุ่งนาเวลานี้ชีช้ำใจ
ต้นข้าวเขียวไสวไงเป็นงี้
...
.อีกไม่นานก็ขายไร้ทางแก้
เอาอะไรนอนแน่กู้แต่หนี้
เดี๋ยวก็แล้งก็ล่มจมธรณี
ชีวิตนี้..มีแค่อิ่มก็ยิ้มแล้ว
...