ท่านสวยเหลือเกิน..
....
ทุกย่างก้าวที่เท้าเหยียบพื้นหิน
ได้สูดกลิ่นสายน้ำงามลุ่มหลง
ธรรมชาติสวยใสวางใจลง
เลิกพะวงใดใดไร้รับรู้
....
เจ็บที่ฝังตั้งนานพาลกลัดหนอง
ยามเหลียวมองห้องหอเคยคลอคู่
ทุกทุกสิ่งยิ่งพิศยิ่งชวนดู
แต่ยามอยู่รู้ไหมใจสุดช้ำ
...
ตะวันเอ๋ยอย่าเพิ่งลับขอบฟ้า
ช่วยหยุดก่อนกรุณาอย่าเพิ่งค่ำ
โปรดสงสารผู้หญิง..ตาดำดำ
อย่าตอกย้ำด้วยการหนี..สิขอร้อง
...