.หามา.ใช้ไป..
..อยู่ไปวันวัน..
..
มุมแห่งมืดแสนมิดสนิทดับ
ทุกสิ่งอับเหม็นคลุ้งหมดมุ่งหมาย
นั่งชันเท้าราวทุกข์เข้ารุกกาย
เรื่องเลวร้าย..ซอกซอนอ่อนอกใจ
..
ชีวิตนี้..มีกินก็น้อยนิด
นั่งครุ่นคิดจิตตก..อกหวาดไหว
บางครั้งนึกตรึกตรองมองใครใคร
หรือบูญเก่าเขาใช้..เราไม่มี
..