คิดถึงยามเยาว์วัย
....
บ้านตา-ยายสมัยก่อนนอนไม่หลับ
ไฟกระพริบแล้วดับ..นั่งจับเจ่า
ริมหน้าต่างข้างหมอนสะท้อนเงา
หมาชอบเห่า..หงุดหงิดนอนปิดตา
...
ประตูรั้ว..เคยมีก็พังหมด
พวกแมวมด..มิเท่าไหร่แค่ไต่ขา
เจ้าปลวกสิตัวร้าย..ไต่หลังคา
เจาะตู้เตียงข้างฝา..จนรูพรุน
..
นอกกระชานบ้านยายก็โยกเยก
ยายก็เขกหัวจัง..รังแต่ฉุน
แค่วิ่งนิดวิ่งหน่อย..ด่าเป็นจุน
นางตัววุ่น..ว่าฉันทุกวันไป
..
ครัวบ้านยายซ้ายสุดอุดด้วยผ้า
พวกแมงสาบเกาะขาขึ้นตอมไต่
เล่นหม้อข้าว...หม้อแกงกลางบันได
แม่ก็ไล่เข้าครัว..กลัวทุกที
..
สรรพสิ่งมากมายโอ้ยายเอ๋ย
เบื่อจังเลยบ่นไปก็ใช่ที่
ไร้เงินซ่อมเงินแซมหลายแรมปี
แต่ยังดี..มีผักให้หักกิน
..
ถั่วฝักยาวเช้าโผล่โห!เย็นเก็บ
พอบ่ายเหน็บถุงผ้าหากระถิน
เม็ดลูกหว้าสุกหล่นบนพื้นดิน
มะลิบานโชยกลิ่นหอมจะตาย
...
ลูกฝรั่งขี้นก..ดกเต็มต้น
ที่ร่วงหล่น..ยังดีมิบุบสลาย
เอาเสื้อเช็ดสักนิดที่ติดทราย
สุขสบายตามประสาพาเพลิดเพลิน
..
นึกถึงยามเยาว์วัยใจแสนสุข
เล่นสนุก..สนานอยู่นานเนิ่น
คำว่าเด็ก..แสนดี เสียเหลือเกิน
จะวิ่ง-เดิน-นอน-นั่งช่างสุขจริง
..
อยากกลับไปเป็นเด็ก จังเลย
