***หวนคืน***

โธ่คนดีห่างไกลไม่พูดตอบ
สิ่งใดชอบบอกมาจะหาให้
ไม่ว่าเธอจะขอร้องของสิ่งใด
จะหาให้คนดีที่ฉันวอน

ขอเพียงเธอเออเอ่ยเฉลยแจ้ง
แม้แสนแพงจะหาให้ไม่ถอดถอน
จะมอบให้ดวงใจข้าผู้งามงอน
ให้อาทรถึงฉันทุกวันคืน

เพราะเหตุใดไฉนจึงไม่คิดหา
ผิดอาญาหรืออย่างไรได้ข่มขื่น
ผิดพลาดน้อยกลอยใจให้กล้ำกลืน
ไม่เป็นอื่นรักกันอย่างมั่นคง

หรือเธอโกรธโทษฉันไม่หมั่นรัก
หรือเธอปักใจชายใฝ่ลุ่มหลง
พูดกับฉันตอบฉันสิจะตกลง
รักอนงค์คนดีมิเปลี่ยนใจ

จะให้ฉันง้ออย่างไรจึงได้ผล
จึงได้ยลยินเสียงตอบขานไข
พูดคุยกันฉันเธออย่างจริงใจ
เหมือนรักใหม่แรกเริ่มที่รักกัน

ขอคนดีเห็นใจใฝ่เฝ้าง้อ
ขอเพียงขอคืนดีที่ใฝ่ฝัน
กลับมารักรักเหมือนเก่าเราและกัน
กายใจฉันเคียงคู่อยู่ข้างเธอ.

***วารีหลั่งไหล***

 

ไม่อยากได้เพชรทองของมีค่า
ชอบซื้อหามากมายให้ใช้เกร่อ
ทั้งเสื้อผ้าอาภรณ์ฟ่อนพะเรอ
ดูสิเออ...ฉันแฟนแสนอับอาย

ผู้คนมองสองเราต่างเดาทัก
พวกเขามักนินทาว่าเสียหาย
ฉันเค็มขูดดุจเกลือเถือหนังชาย
ชอบกล่าวร้ายแดกดันทุกวันไป

จำต้องหักจากมาอำลาแล้ว
รู้เธอแน่วแน่นักรักมอบให้
แต่ตัวฉันนั้นช้ำลำบากใจ
เธอมิคิดแก้ไขนิสัยเดิม

ผ้าขาวม้าผืนเดียวรั้งเตี่ยวนุ่ง
ผมยาวยุ่งหนวดเคราขี้เต่าเพิ่ม
เหงื่อไคลคราบจับติดหูดหิดเติม
ปากเป็นเริมสังคังฝังกายี

แล้วจะอยู่อย่างไรไหนบอกหน่อย
เอ่ยเสียงอ่อยเว้าวอนออดอ้อนถี่
หากมิรับกลับลำทำตัวดี
ชั่วชีวีจบกัน...ไม่หันมอง

ละอองดิน