ขอให้หลับฝันดีนะพี่นะ
คำนี้ล่ะมันหายไปอยู่ไหน
คนเคยคุ้นแต่น้ำเสียงมันหายไป
เธอเปลี่ยนใจจากจรอ่อนอุรา..

เคยได้ยินสำนวนกลอนตอนหัวค่ำ
ความทรงจำย้ำเสมือนเตือนใจข้า
เพียงวันนี้เธอพบเขา..เราร้างรา
สมน้ำหน้า..หัวใจ..ไม่เคยจำ
ต้นตระกรานต์

อ่านแล้วงงลงเขียนเพียรออดอ้อน
สำนวนกลอนฝันดีไซร้ใครถลำ
ลงอย่างนี้ลุงเพ้อบอกเธอทำ
เสียงงึมงำในใจฉันได้ยิน

หากจะบอกฝันดีนะคุณป้า
ฉันไม่ว่าคำชื่นรื่นรสศิลป์
แต่เปลี่ยนป้าเป็นยายอายแผ่นดิน
คงเมินผินไม่เขียนอย่าเพียรรอ

สิริวตี

วตี...จิตสัมผัส
เรียกป้าได้แต่อย่าเรียกยายละกัน