มีหนังสือเล่มหนึ่งซึ่งหวงมาก
เพราะลำบากแสนล้ากว่าจะได้
เก็บเงินตั้งสี่เดือนเฉือนซื้อไง
หวังเปิดใจถ้อยคำกระหน่ำกลอน
เขียนบรรจงลงกวีทีละหน้า
ด้วยหวังว่าเขาสดับจับอักษร
แล้วเข้าใจทุกถ้อยคำที่อาวรณ์
เก็บดอกซ่อนซ้อนคั่นมั่นเรื่อยไป
แต่มินานดอกไม้ทับอับกระดาษ
ชะตาขาดอยู่กับที่มิไปไหน
คนเคยอ่านลืมเราแสนเศร้าใจ
แล้วจากไปทิ้งหนังสือชื่อ"เพื่อเธอ"
ต้นตระกรานต์
