๐ หน้าค่าย ๐

 ๑) เห็นข่าวว่ามีใครอยู่ในค่าย
 ช่างบังอาจก้าวก่าย "ตายสถาน"
 มีไอ้หน้าตัวไหนมารุกราน
 ช่างห้าวหาญมิเกรงนักเลงยุทธ
 
 ๒) เมื่ออกดูพานพบประสบรู้
 เป็นยอดชู้เคียงใจจึงใคร่หยุด
 ยามแลมองนัยน์ตาขาแทบทรุด
 ดั่งไฟดับกลับจุดลุกประกาย 

๓) หวนอดีตครานั้นอันหวานชื่น
 มิได้กลืนน้ำตาน่าใจหาย
 "เจ้ากลับมาทำไมไอ้ผู้ชาย"
 "ข้าอยากกลับมาเคียงตายหมายอยู่ครอง" 

๔)  "อย่าสับปลับ เจ้าทิ้งข้าไม่มาเหลียว"
 "ไม่ใช่ !...ข้ามีเจ้าคนเดียว ในสมอง"
 "แล้วเจ้าหายไปไหน ในครรลอง"
 "ข้าจำต้องไปล้างแค้น แทนบิดา" 

๕)  "ข้าจะเชื่อได้อย่างไร ไม่โกหก"
 "นี่ไงล่ะ กำไรหยก เจ้าให้ข้า"
 หญิงยืนมองกล้ำกลืนฝืนน้ำตา
 แล้วกล่าวว่า "ข้าเชื่อแล้ว แก้วดวงใจ" 

๖)  "ข้าไม่เคยรักใครนอกจากเจ้า
 ทุกค่ำเช้าคร่ำครวญชวนหวั่นไหว
 ไม่มีเลยที่เจ้าเข้าแทนใคร
 มีแค่เพียงดวงฤทัย ให้เพียงเธอ" 

เพชรกวิน  ตะกุลพล
ภาพอินเตอร์เน็ต

กำไลหยกเอาไปจำนำแล้ว
โปรดพี่แก้วให้อภัยใจน้องเผลอ
เพราะซื้อหวยหลายงวดชวดจนเบลอ
เลยนั่งเพ้อนั่งฝันปั้นแต่งกลอน

สิริวตี
 

อันจอมยุทธสุดกระฉ่อนอย่านอนอยู่
และอย่าอู้เร่งงานการเขียนด่วน
ฉันเห็นมัวให้หมอดูรู้ทักทวน
เลยชักชวนจบนิยายได้ขายเอย

สิริวตี

อิอิ....อย่ามัวแต่ดูหมอ ทำงานให้เสร็จ คริๆๆๆ