<br>
ชีวิต - ความหวัง
** ยืนเหม่อมองท้องฟ้าคราใกล้ค่ำ
เมฆครึ้มดำลอยมาบังฟ้าใส
สายลมหวิวพริ้วผ่านสะท้านใจ
เคล้าอุ่นไอความเหน็บหนาวร้าวระทม
** เสียงหรีดหริ่งเรไรกล่อมไพรกว้าง
เสียงลิงค่างบ่างชะนีที่ร้องขรม
เสียงเสือสิงห์กระทิงป่ามาตามลม
เสียงนกร้องระงมกังวานไพร
** แสงสีทองเส้นสุดท้ายใกล้จะสิ้น
ส่องอาบดินงามงดดูสดใส
เป็นสีรุ้งพราวเพริศเฉิดไฉไล
แสงเรืองไรสวยบาดตาช่างน่ามอง
** ทุกทุกคนเลิกงานกลับบ้านแล้ว
ใจผ่องแผ้วสดใสไม่หม่นหมอง
เพื่อพักผ่อนรอวันใหม่ดังใจปอง
เมื่อแสงส่องขอบฟ้ามาอีกคราว
** แม่กอดลูกลูกกอดพ่อพอให้อุ่น
ต่างเจือจุนให้ร่างกายคลายความหนาว
สายใยรักมีต่อกันมั่นยืนยาว
ดั่งดวงดาวรักนภาคราค่ำคืน
** เสียงวิหคก้องมาเวลาเช้า
เยือกเย็นเข้าในอุราพาสุดฝืน
ความหนาวเหน็บเจ็บช้ำสุดกล้ำกลืน
แต่ต้องยืนสู้ไปในโลกกลม
** ชีวิตเดิมความหวังเดิมเริ่มอีกครั้ง
เพื่อความหวังท้อไปใยใจสุขสม
จะสมจิตหรือผิดพลาดอาจชวดชม
ก็ต้องก้มหน้าเดินเผชิญมัน
** นี่แหละหนาชีวิตต้องคิดสู้
อุตสาหะเรียนรู้คู่สร้างสรรค์
อย่ายอมแพ้แก่ชะตาเดินหน้าพลัน
ทุกคืนวันยึดเอาธรรมมานำทาง
** ยืนเหม่อมองท้องฟ้าคราใกล้ค่ำ
เมฆครึ้มดำลอยมายามฟ้าสาง
มีความรักมอบให้ไม่จืดจาง
เพื่อก้าวเดินสู่ทางที่วางไว้
|
|
|
กัลปังหา ดอกไม้แห่งท้องทะเล
บ้านกัลปังหา
