กล่อมฝัน..ขวัญกวี
ยอประพันธ์ขวัญกานท์แว่วขานขับ
โสตสดับสำเนียงเพียงโฉมศรี
โอบขวัญมานล้อมกอดพลอดพจี
ส่งสู่จินต์น้องพี่กวีจร
หลับตามพริ้มอิ่มหอมพะยอมแต่ง
ร่ายสำแดงแจ้งรักถักอักษร
ระบำดาวระย้าท้าอัมพร
เรืองบวรงามรับกับนงเยาว์
เดินตามทางช้างเผือกเทือกภูผา
ดาวประดับงามตาคว้าคลายเหงา
ม่านราตรีคลี่กลบ..ลบหมอกเทา
จึ่งพบฝันของเราที่เฝ้ามอง
จับต้องแสงระยิบกะพริบพลิ้ว
ประกายเพ็ญเด่นปลิวละลิ่วล่อง
เป็นของฝากจากใจใสเรืองรอง
ทอแสงทองเป็นแพรห่มแก่กัน
หยิบแพรพรมห่มร่างอย่างอบอุ่น
ด้วยละมุนกรุ่นรักสลักฝัน
กอดประทับจุมพิตชิดรำพัน
หวังปลอบขวัญคนดีที่นิทรา
หลับด้วยความหวานชื่นรื่นรมย์รัก
ตื่นประจักษ์สดชื่นรื่นหรรษา
พรกำนัลวรรณกรรมล้ำโสภา
ประทับค่ากล่อมฝัน..ขวัญกวีกลอนเก่าค่ะ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ!
ยลประพันธ์ ขวัญร้อย กลอยใจชื่น
สดับรื่น เริงรมย์ ฉมฉวี
ดลลิขิต ลลิตไหว ใส่วลี
ปลื้มเปรมปรีดิ์ อิ่มเอม เขมคารม
หลับตาพริ้ม รับพร บวรวาด
ไกรพิลาส เกสร ภมรสม
ดาวระยับ ขับแสง แข่งนวลชม
ประพรายพรม เพลินศิลป์ สิ้นจาบัลย์
รติความ ตามใน ฤทัยเผย
มิอาจเฉย อยู่ได้ ใต้โศกศัลย์
หากมีเพียง เสียงเธอ เพ้อรำพัน
อาจเท่านั้น ที่ใจ อยากใคร่ยิน
หากแพรผืน ห่มกาย ให้คลายหนาว
พิสุทธิ์พราว พจน์พร่าง กระจ่างศิลป์
ดุจแพรพรรณ อักษร สุนทรพิณ
ห่มกวิน สิ้นเหงา บรรเทาจาง
ขยับคำ นำครวญ ชวนวิโยค
ถึงรักโศก มิสม ระทมหมาง
ปล่อยตามลม ห่มใจ ที่ใสบาง
หวังชะล้าง น้ำตา ไหลบ่าริน
หากมีฤทธิ์ สิทธา อานุภาพ
จักกำราบ ทุกข์ร้อน บ่อนถวิล
วิเศษรัก สุขสม อารมจินต์
เทิดเทวินทร์ กล่อมฝัน...ขวัญกวี
Soul Searcher
Inspired to write 20/11/2016
ป.ล. มาส่งการบ้านครับผม