ไม่มีใครฝืนชะตาฟ้าลิขิต.....ไม่มีใครเบือนบิดผิดไปได้
ไม่มีใครอยู่ยั้งสังขารกาย.....ไม่มีใครไม่ตายเมื่อถึงครา
สัจธรรมเที่ยงแท้แน่จริงหนอ.....มันคือข้อกดสวรรค์หนังมังสา
มีเกิดแก่เจ็บไข้ตามเวลา.....อนิจจาสุดท้ายคือวายชนม์
ในครานี้มีเพื่อนมาเลือนจาก.....ยมราชพรากไปไม่เคยสน
ว่าคนอยู่จะร้องร่ำช้ำสุดทน......น้ำตาปนสายเลือดเหมือนเชือดใจ


...........พระจันทร์ยิ้ม    อาลัย แก่เพื่อนที่จากไป