หยาดน้ำตาหลั่งลงร่วงรินไหล     จากดวงใจรวดร้าวอันมหา
   สุดจะกล้ำกลืนไว้ในกายา          ที่ไขว่คว้าหวังรับจากหัวใจ
   ความหวังเจ้าเอยสถิตหนไหน     ช่วยกลับไปสู้อ้อมอกได้ไหม
   โปรดอย่าให้ใจข้าช้ำชอกใน       บาดแผลใจนองโลหิตหลั่งมา
   ดวงหทัยดวงนี้จะลาลับ            ไปมิกลับย้อนหวนครวญจิตหนา
   ขอความหวังเติมเต็มจิตวิญญา    พลังมาบังเกิดความหวังเอย