มือเหี่ยวหอบยอบคอสิผ่อหยัง
เคยหวัวดังฟังเพลงไยเคร่งขรึม
หรือลมเข้าเบ้าตาน้ำตาซึม
ยินเสียงพึมพร่ำบ่นระคนคราง

นั่งจับจุกทุกข์ใจอันใดเล่า
คงกรรมเก่าเย้ายีเซ่นผีสาง
เกณฑ์ชะตาอาภัพพลิกอับปาง
ดิ่งลงล่างล่วงสู่ประตูยม

หย่อนเชือกบุญทุ่นทอยดึงลอยน้ำ
ผ่านปากถ้ำดำดูดถอยกรูดหล่ม
ปีนขึ้นพ้นก้นเหวโคลนเหลวจม
หลบเขี้ยวคมเขาสิงห์กระทิงแทง

อย่ายึดติดผิดไพล่ถูกได้เสีย
ละอ่อนเพลียพาทีพบสีแสง
เพลิดเพลินชมลมอุ้ฟื้นฟูแรง
ยืนยิ้มแฉ่งแป้งประสวยสะงาม

กินพักผ่อนนอนพอชะลอโรค
รุมสับโขกโยกเยงรู้เกรงขาม
แค่ชั่วครั้งยังรุกเตรียมคุกคาม
หากซุ่มซ่ามพล่ามเพ้อเฉยเหม่อมอง

มีสิ่งใดใช้กันแก้ปัญหา
โละค้างคาเคลียร์หึ่งกลบหนึ่งสอง
เก่าสิ้นไปใหม่ผดท่าทดลอง
เชื่อสิน้องต้องรับสู้กับมัน

รพีกาญจน์

เป็นอีกหนึ่งแรงใจให้เข้าสู้
อย่าอุดอู้เรื่องเก่าก่อนคือนอนฝัน
จิตแข้มแข็งขึงขังหวังทุกวัน
จะมีอันหมดโศกวิโยกไป

เป็นคนที่มีจิตคิดกล้าแกร่ง
พร้อมทั้งแขวงความกล้าพาสู้ไหว
ที่สำคัญนั้นหรือคือหัวใจ
จงอย่าได้ท้อแท้ยอมแพ้พ่าย

ทุกปัญหาย่อมมีที่ทางออก
อย่าต้องชอกช้ำจิตจนคิดหาย
เกิดเป็นคนอย่างไรต้องไว้ลาย
จะมิอายคนทำจนช้ำทรวง

มนตรี  ประทุม
“มันแกว”
๒ มิ.ย.๖๑