...แค่อยากเขียน...

มีบทกลอนเป็นเพื่อนเหมือนมีมิตร
ร่วมพาที ร่วมชีวิต ร่วมคิดอ่าน
ยามเริงรื่น, ขื่นขม โซกซมซาน
มีเพื่อนกานท์ร่วมฟุ้ง เป็นคุ้งแคว

มีบทกลอนเป็นเพื่อนมิเชือนเฉื่อย
คิดเรื่อยเปื่อยเพลินใจ ไม่แยแส-
โลกวายวุ่นหมุนเวียนเปลี่ยนผันแปร
ขอเพียงแต่ขับขานสำราญกวี

อาจมิต้องพิเราะเสนาะหู
หากก้องกู่รู้ความตรงตามที่
อยากจะเอื้อนจะเอ่ยเผยวจี
เพียงเท่านี้ปิ่มปลื้มลืมมิลง

ยิ่งมีผู้ รู้, อ่าน พบงานเขียน
ดั่งพากเพียร บรรลุวัตถุประสงค์
จึ่งมานะสร้างเหตุเจตจำนง
เพื่อดำรงสืบซ้องร้อยกรองไทย

แม้โดดเดี่ยวอ้างว้างกลางเวหน
อยู่เพียงตน ชวนชิดลิขิตใกล้
สุขหรือทุกข์หมุดหมายที่ภายใน
บันทึกใส่อักษรไว้ย้อนดู

มีบทกลอนเป็นเพื่อนเตือนใจผอง
ปลอบประคองหัวใจไกลหดหู่
แสงแห่งรักรายล้อมห้อมดนู
ดื่มดำรูกว่าอดุลสุนทรีย์

...เพียงแค่ได้แต่งบทกลอน ใจฉันก็พลันมีสุข
หากมีผู้ได้พบ อ่านแล้วไซร้ ใจฉันคงปลาบปลื้ม
และหากมีผู้ที่เข้าใจถึงสิ่งที่ฉันพยายามจะสื่อ
ฉันคงจะตายตาหลับ...

...I have a pleasure just writing a poem.
If someone has read it, it would bring me joy.
And if anyone at all would understand what I try to convey,
I would die in peace....

ด้วยความเคารพ
Soul Searcher
Inspired to write 24/2/2016

“ครวญ”
คำร้อง : ชาลี อินทรวิจิตร
ทำนอง : สมาน กาญจนะผลิน

โซ...เซอะเซอ
4 สิงหาคม 2563

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...แค่อยากเขียน... (อ่าน 4248 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้