*** รัก เมตตา ***

"กลอนแปด ๒-๓-๓"

ความรัก ความต้องการ  "ต่าง"ชัดเห็น
ต่างขั้ว ตรงประเด็น หน,ผลแสวง
ความรัก มุ่งตัดตน ดลสำแดง
"ต้องการ" ฤทธีแผลง เพื่อ"ตัวตน"

--------

"วังสัฏฐฉันท์ ๑๒"
(ลค ลคค....ลลค ลคลค)

@ จะรัก และรับใช้
สละไซร้ สิกายกมล
มุมุ่ง ประโยชน์ผล
ปฏิบัติ "ระทม"สบาย

@ มิท้อ ผจญพาล
จะมุหาญ สยบทะลาย
ปะภัย ขจัดหาย
สิริสบ สงบนิรันดร์

--------

"โคลงห้าพัฒนา"
โดย ทีปกร (จิตร ภูมิศักดิ์)

@ มั่น! ทุกครั้ง.....หายใจ
กิจโปร่งใส.......ชัดแจ้ง
กาลสถานใด.....ธรรมมั่น
จิตไร้แล้ง..........เพื่อชน

@ รักรับใช้.........สกลผอง
ธรรมครรลอง.....ทั่วถ้วน
กายจิตปอง........ศานติ
สร้างสรรค์ล้วน...ประโยชน์ครัน

สกล
ว. ทั่วไป, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น

--------

"ร่ายสุภาพ"

@ รักคือธรรม์ แท้เที่ยง
บ่เบี่ยง เพราะฤทธิ์ อวิชชา
ฤ ตัณหา โลภโกรธหลง
รักมั่นคง สันติสงบ
เคารพ สิทธิ์ศักดิ์ศรี
เมตตามี ต่อผู้
ร่วมโลกย์ ทุกข์สุขสู้
สลัดพ้น”ตัวตน”

--------

"กาพย์ตุรงคธาวี"

(๑ บท มี ๔ บาท
- บาท ๑ และ ๓ มี ๓ วรรค
วรรคละ ๓,๔,๕ พยางค์
- บาท ๒ และ ๔ มี ๔ วรรค
วรรคละ ๓,๕  ;  ๓,๕ พยางค์)


@ ดลเมตตา...เที่ยงธรรมมรรคา
ชีวารับใช้ผอง
- ณ ทุกที่...........สามัคคีปรองดอง
มุสรรค์สร้าง...เป็นแบบอย่างทุกกาล
- รักรับใช้.........ทัดเทียมเสมอให้
อหิงสาทุกสถาน
- อดทนมุ.........หมายลุกรรมนำ"พาล"
สู่สุขศานต์....สวรรค์ ณ แผ่นดิน


* ขอบคุณ
คุณ ยอดยรรยง เยี่ยมเยือน
(บ้านกลอนไทย) ที่ ริเริ่ม ครับ *

สติ ปัญญา


โคลงสี่สุภาพ

@ ผองข้าฯ ประณตน้อม...ภูมี
โปรดสติปัญญาดี..............เพื่อรู้
เข้าใจเชี่ยวชาญคดี..........ไขกระจ่าง
ประโยชน์แก่ชาวชนผู้........ทุกข์ท้นพ้นเข็ญ


ร่ายสุภาพ

@ หนุ่มสาว วาดหวังใด
"พระ" อวยชัย ประจักษ์ "เห็น"
"เย็น" มั่น ในธรรมา
สติปัญญา ดาวใจ
ไปเถอะ ! ไปนำทาง
แผ้วถาง รัก-รับใช้
ผู้เจ็บ ผู้หมองไหม้
สุขถ้วนทั่วกัน..นั้นนา


วรรษาชุ่มชื่นฉันท์ ๑๕ (ลหุ ๑๖)
​คค ลคค ลลลค .. ลลลค ลค

@ ปัญญา ฝึกฝน พละประสิทธิ์
....ผลิระอุจิต ระรื่น
มรรคา พิสิฐธรรม นำมน(ะ)ฟื้น
....สติ สว่าง ไสว

@ ปัญญา ตระหนักซึ่ง พิริยะไซร้
....สติ ชะภัย กิเลส
ตัดตน ขจัดพ้น มรณะเหตุ
...มน(ะ)ระรื่น สราญ


กาพย์กลอนฉบัง ๑๖

@ ทุกวาร ทุกสถาน ขณะนี้...ธ โปรด ปรานี.........ตระหนักรู้ รักพลี ตอบแทน
กายใจ จักไม่ ผูกแขวน.........ยึดติด โลกย์แดน.....ตัวตน "กู"แกน แสนหวง
บั่นสะบั้น กิเลส ตัณหา.........โลภหลง โกรธา........สติปัญญา เบากลวง
แท้"รัก" สรรพสิ่ง ทั้งปวง.......รวยเกียรติ ผลพวง.....มอบสิ้น ดั่งดวง สุริยา


กลอนห้า ๓-๒

อย่าหูเบา เชื่อง่าย
อย่าดูดาย สืบ! หนา
กาลามสูตร วิชชา
สติปัญญา จงปอง

ร่าย ดั้น

@ เทพไท้ข้าฯน้อมนบ
กราบเคารพโปรดพร
ซึ่งสอนให้รู้ใช้
ปัญญาได้เกิดผล
ดล ร่ายดั้น ไพเราะ
เหมาะควรแก่กาลสถาน
...แลบุค- คลเฮย
วอนมุ่งหวังให้ได้...ดั่งประสงค์


อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑

@ จง"รัก" มิเลือกข้าง......."อำนาจ"อ้าง อ๊ะ"คนดี"
แท้จัก สมัครพลี................ผลิอารี มุแบ่งปัน


โคลงสี่สุภาพ

@ "ฅน"พลันเป็น"มนุษย์"นั้น
.....ด้วยกระทำ
ถือ"รัก เมตตา"นำ
.....ประจักษ์แจ้ง
อำนาจ เกียรติ รวย ชำ
.....เพาะกิเลส  เภทเฮย
ตระหนัก"เหตุ"ไยยังแล้ง
.....ไป่สร้าง"รัก"ฉาน


กาพย์ สิงห์ริมถนน ๑๑
(กาพย์ยานี ๑๑ เพิ่ม
- สัมผัสอักษรของคำที่ ๒ คำที่ ๕ และคำที่ ๖
- สัมผัสอักษรของคำที่ ๘ คำที่ ๑๑)

@ เมตตา เลิศล้ำเติม...แต่งแต้มเสริม "รัก"สืบสาน
"รัก"ก้อง กังวาลกาล....ก่อเจือจาน "ให้อภัย" จง


กลอนห้า ๑-๒-๒
อย่า เขลา หู เบา

@ อย่า ขาดสติ ปัญญา
เขลา อวิชชา ชั่วหลง
หู ตาสอง ตรอง"ตรง"
เบา อบาย"ธง" ยงเสมอ

ร่ายสุภาพ

@ วันใหม่มี พระสัญญา...ทุกเวลา มีหวัง
มืดบดบัง มีแสง...สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร
ทรงอาทร ทุกเมื่อ...ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้
กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้...เมื่อสิ้นเสร็จงาน


ฉันท์ไสว ๓
ผัง : ค ล ค ... ค ล ค

@ ฉันมิเก่ง...แต่ก็หาญ
มั่นมุกานท์...แกร่งกระทำ

@ ฉันท์ไสว....ใจจะนำ
"รัก"ผลิค้ำ...ทุกสถาน


กาพย์โกสุม ๒๔   
ริเริ่ม : คมทวน คันธนู
(ประสาทพร ภูสุศิลป์ธร)

@ รักเมตตา การุญผอง
ธรรมครรลอง รับ-เจือจาน
หล้าสันติ ผลิเบิกบาน
จำเริญฉาน สวรรค์แดนดิน


โคลง หนึ่งคำสุภาพ (บาทแรก ของโคลงสี่)
(ส่ง-รับสัมผัส แบบ ลิลิต)

@ ธรรม นำถวิล! เช้าค่ำ.....ปฏิบัติ
@ ชัด ณ กาลสว่างหล้า.....หฤหรรษ์
@ ผู้ทุกข์ มั่น! รอดพ้น.......พาล! พลัน
@ สุขสันต์ใน"รัก" แจ้ง......"แบ่งปัน"


กลอนเจ็ด (๒-๓-๒)

@ คืนวัน หมั่นพิเคราะห์ เจาะจิต
ถูกผิด คิดปรับแก้ กรองฝัน
มิตรแท้ แน่แนะชี้ ช่วยพลัน
เธอฉัน มั่น!เขยื้อนหล้า สู่ธรรม