><><><><

กลอนสัมผัสพราวแพรวอ่านแล้วเพราะ
เสียงเสนาะทำนองพร้องพลิ้วไหว
แต่ถ้ามาก*.. "ความหมาย" อาจหายไป
ก่อนเลือกใช้ไตร่ตรองมองทุกทาง

สัมผัสใน "สั้น-ยาว" เขาไม่ห้าม
อยู่ที่ "ความ" มิใช่ใช้โฉ่งฉ่าง
อีก "อักษรสัมผัส" รู้จัดวาง
พากลอนพร่างเพริศค่าน่าชมนัก

สุวัฒน์  ไวจรรยา
๑๕ / ๐๒ / ๒๕๕๗
*หาคำมาสัมผัส(ขอเพียงให้สัมผัส) จนความอ่อนไป
และในบางครั้งคำที่นำมาสัมผัสไม่มีความหมายเลย ทำให้กลอนด้อยค่าลง