กนกก้านขด มรกตมงกุฎ

." กนกก้านขด มรกตมงกุฏ "

ฯ๐ระรื่นชื่น กรุ่นปราง กลางไพรสัณฑ์
ท่ามทุ่งลั่น รวงริ้ว พลิ้วสยาย
ค้อมคอโค้ง โยงกระหวัด สบัดปลาย
เรียงลู่ราย ใบรี ที่คุ้งทอง

ฯ.อรชร ฟ้อนเคียว เกี่ยวโพสพ
งามขำครบ สวยสม คมนัยสอง
ดุสิตา ฟ้าสวรรค์ นั้นเป็นรอง
ละอออ่อง ละอองเอี่ยม เยี่ยมพนา

ฯ๐ให้หลงใหล ในจิต ปฏิพัทธ์
ขวัญพนัส มัดฤดี สิเน่หา
หมายเชยชิด พิศวาส หยาดสุดา
ตราบชีวา ลาลับ ดับวิญญาณ

ฯ๐จะฟั่นหมด มรกต เม็ดข้าวเม่า
โชลมเคล้า กาสะลอง ริมหนองหาน
ประดับเกล็ด เพชรน้ำค้าง พร่างตระการ
แซมกลีบจาน แสดสด จรดเป็นวง

ฯ๐แล้วปั้นเป็น..กนกก้านขด..หมดมงกุฏ
ครอบนงนุช พิสุทธิ์สาว พราวดุจหงส์
จันทน์กะพ้อ ห่ออวล ให้นวลอนงค์
คุกเข่าลง คงคอย ร้อยดวงใจ.

...ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตครับ
เกาทัณฑ์ พันปลายทวน
๑๓/๐๒/๕๘.

พี่น้องเกษตรกร คอนข้าวเม่าเข้ามาขาย เลยก้มกายกอบดอม
หอมกรุ่นอุ่นแผ่นดิน ก็อุดหนุนซื้อไว้กิน ระหว่างเคี้ยวก็อวลกลิ่น
หนึบนุ่มเข้าโพรงจมูก จึงหยิบกระดาษปากกามาพันผูกเป็นกวี
ทันทีที่สายตามองมรกตข้าวเม่า ก็คิดถึงสาวเจ้า คงอาบปาดหยาดดอกเหงื่อ
ระหว่างเก็บเรียวเกี่ยวรวง แม้นหากอยู่ใกล้พุ่มพวง คงล้วงผ้ามารับซับกับ
เหงื่อกาย ถ้าสมรไม่หมายลงคมเคียวเกี่ยวคอเราเสียก่อน.

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กนกก้านขด มรกตมงกุฎ (อ่าน 4199 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้