~"ตัก?"~*
เธอทิ้งร่างสยบลงซบตัก
หลับตาพักปล่อยจิตนิมิตฝัน
สำหรับเธอตรงนี้ที่รู้กัน
คือสวรรค์เธอบอกไม่หลอกลวง
เหนื่อยกระแสวกวนบนโลกกว้าง
รอยถากถางทุกข์สุขรุกใหญ่หลวง
กำลังใจตรงนี้มีทั้งทรวง
ไม่เคยหวงพร่ำพลอดยอดดวงใจ
จะนิทราเท่าไหร่ก็ไม่ว่า
จะกี่ครารู้กันมิหวั่นไหว
เพียงเธอฝันกับตักหลากอุ่นไอ
ไม่เผื่อใครปรนเปรอเธอคนเดียว
หน้าที่ฉันปัดเป่าเฝ้าป้อนสุข
ให้เธอขลุกหลับใหลใจแลเหลียว
ยุงริ้นไรอย่าหวังบังอาจเชียว
ยากบินเลี้ยวเข้าใกล้ทำร้ายเธอ
คือความรักสองเราแบ่งเบาทุกข์
ผลัดปลอบปลุกสร้างสรรค์กันเสมอ
ตักเธอก็อบอุ่นคุ้นเลิศเลอ
พร้อมคำเพ้อกล่อมอ้อนป้อนนิทรา
ยามหนุนตักหลับไปพร้อมใยรัก
เราสองมักหลับฝันอย่างหรรษา
เวลาตื่นเพิ่มไฟในกายา
ประหนึ่งว่าถูกเติมเสริมด้วยรัก..
น้ำบุศย์