ธรรมชาติ บ้านนา ท้องฟ้าฉ่ำ
เริ่มปักดำ ต้นกล้า ผืนนาไร่
เท้าแช่น้ำ ก้มหน้า ดำกล้าไป
วิถีไทย ทำกิน แผ่นดินทอง

เสียงระฆัง หง่างเหง่ง วังเวงแว่ว
ลมพัดแผ่ว  เพลินฟัง กังวานก้อง
เสียงระฆัง แว่วหวาน ประสานกลอง
เป็นทำนอง ย่ำยาม ทั้งสามลา

เป็นสัญญาณ สายัณห์ ตะวันตก
ฝูงวิหก โผผิน บินถลา
กลับคืนคอน หลับใหล ในนิทรา
หมู่ชาวนา คืนทุ่ง มุ่งหน้าไป

ธรรมชาติ บ้านนา คราสายัณห์
ดวงตะวัน ลับหล้า ฟ้าผ่องใส
งามแสงดาว พราวฟ้า อ่าอำไพ
หริ่งเรไร บรรเลง เพลงราตรี

เฒ่าธุลี

พลิกกายพรากจากเตียงเสียงไก่ขัน
เร่งล้างหน้าแปรงฟันขมันขมี
เรื่องข้าวปลาอาหารทานพอมี
ไม่แต่งองค์หลงสีพิรี้พิไร

เก็บผักเบี้ยผักบุ้งช้อนกุ้งฝอย
งมหาหอยหาปลาท่ามฟ้าใส
แสงแดดส่องต้องตนมิบ่นไย
กลางพฤกษ์ไพรไม้ป่าฟันฝ่าทน

กระเฉดทอดยอดยาวเคล้าผักบุ้ง
สะเดาทุ่ง กระถินกินจิ้มป่น
ปลูกฝักแฟงแตงล้านหว่านคละปน
กล้วยน้ำว้าสุกผล ล้นวิตามิน

กายผ่ายผอมซอมซ่อแค่พออยู่
มิเลิศหรูดูพราว  สาวนุ่งซิ่น
คาดเข็มขัดรัดกิ่วหิวชาชิน
นิจสินถิ่นสวน ทบทวนตรอง

นั่นคือใช่สมัยเยาว์เราหาหุง
ฟืนไฟฟุ้งคลุ้งคละหน้านวลหมอง
คืนตามไต้ ตะเกียงใช้เพียงมอง
แค่แสงส่องรำไรไม่เฟื่องฟู

ณ.บัดนี้...ชีวีมีผันผก
เลิกร้างรก กกกอขอหยัดสู้
พลิกผืนสวนครวญใคร่ไตร่ตรองดู
แล้วมุ่งสู่ฟ้าใหม่...ใช่ลืมตน

ยึดรากเหง้าเคล้าเคียงเพียงพ่อแม่
มั่นตรึงแน่แดใฝ่ไปทุกหน
พึ่งคุณหนุนจุนแท้แผ่ดาลดล
ฝังกมลจนชีวันฉันดับลง

ละอองดิน

 

เมื่อพ่อแม่ ลาลับ ดับสังขาร
หมั่นทำทาน กุศล ผลนำส่ง
แผ่ส่วนบุญ อุทิศ จิตจำนง
ไม่ลืมหลง ผลบุญ หนุนนำทาง

ตื่นแต่เข้า ติดเตา เอาฟืนใส่
เพื่อก่อไฟ หุงหา ก่อนฟ้าสาง
แกงต้มเปอะ หน่อไม้ ใบย่านาง
ใส่ถ้วยวาง ตั้งไว้ ไม่รีรอ

ถัวฝักยาว แตงกวา ปลาร้าสับ
จัดแจงจับ ลงใส่ ใบตองห่อ
อีกสักอย่าง เตรียมพร้อม อ่อมใบยอ
เปิดฝาหม้อ ตักใส่ ลงในจาน

ได้เวลา ฟ้าสาง สว่างแล้ว
พระเดินแถว จากวัด ลัดทางผ่าน
ยกขึ้นจบ น้อมกาย ถวายทาน
ใส่บาตรท่าน ทุกวัน หมั่นทำไป

แด่พ่อแม่ ลาลับ ดับสังขาร
ถวายทาน ทำบุญ หนุนส่งให้
โปรดรับบุญ กุศล อยู่หนใด
ขอจงได้ ผลบุญ หนุนชีวี

เสร็จธุระ ทุกครั้ง หลังฟ้าสาง
เตรียมทุกอย่าง พร้อมไว้ ให้คงที่
จูงไอ้ทุย ลุยนา ด้วยปราณี
หญ้ายังมี ให้เล็ม เต็มทุ่งนา

ธรรมชาติ บ้านนา ฟ้าผ่องใส
แผ่นดินไทย งดงาม ตามภาษา
ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ ฉ่ำชีวา
มีวิชา พอเพียง ไว้เลี้ยงกาย

เฒ่าธุลี