.พิณพิษ.
.
แววเสียงพิญยินผ่านสะท้านหู
เหลียวมองดูไม่เห็นเร้นอยู่ไหน
กลางลมโชยโหยหวนยั่วยวนใจ
เสียงอาลัยเพราะพริ้งยิ่งกว่าเคย
.
กลางดงไผ่ไตร่ตรองเหลียวมองส่อง
อกร่ำร้องบอกไปอยากให้เผย
ความเรียบรื่นสงบไม่พบเลย
ขุนเขาเอ๋ยบอกมาให้หาเจอ
.
เกาทัณฑ์พิษไร้นามพุ่งตามใส่
ปักลงไปต้นแขนแสนเจ็บเผลอ
พรรคมารชั่วตัวตามลามมาเออ
ไม่รอเก้อแกว่งกระบี่รี่จู่โจม
.
เริงระบำรำท่าลีลาหลบ
ทั้งประสบบาดแผลและหักโหม
การต่อสู้ดุเดือดเลือดชโลม
จนทราบโฉมพรรคมารละลานตน
.
เท้างั้นได้ท่อนไผ่ให้มือจับ
รุกและรับทวงท่าว่าเกิดผล
ท่อนไผ่แหลมทิ่มท้องร้องบัดดล
มารทุรนดิ้นทุรายตกตายเลย
.
ก้าวย่างเท้าโซเซ เป๋โซซัด
พิษเร่งรัดเข้าร่างอย่างเปิดเผย
หลงเข้าถ้ำนำกายแทบตายเอย
เสียงพิณเอ๋ยข้าพบเจ้าเป็นสาวงาม
.
หมาป่าเดียวดาย
.
