..... ผกาใจ .....
.
ยามอรุณกรุ่นแดดล้อม.......เรียมหลง
ประกายแดดเสกสรรลง.......สู่หล้า
แสงยาวทอดสู่องค์............ดูเด่น
งามจากไหนบ่ล้า.............เท่านั้นงามสงวน
.
ยวนฤดีมีมากล้น..............เรียมนุช
ประดั่งผกาผุด................ผ่องแผ้ว
เหล่าภุมรติดตอมดุจ..........ดอมเด็ด ได้นอ
บานผลิงามเพริศแพร้ว......เปรียบได้คือนาง
.
นวลปรางคือทิพย์ท้าว........เทพสรวง
หาสิ่งเปรียบทั้งปวง..........ไป่สิ้น
เหล่าทวยเทพคิดควง.........เคียงคู่ นุชนา
สุดแค่แสนดับดิ้น..............กลับห้วงสรวงสวรรค์
.
เปรียบเปรยกันนุชจ้าว........เทพธิดา
โฉมเลิศวิไลมา...............มากล้น
เปล่งประกายสุดโสภา........ยามแค่ มองแล
ไป่คิดจักห่างพ้น..............ห่างเจ้าจากกาย
.
หลากหลายคำเอ่ยอ้าง.........แอบอิง
เพียงจิตคิดอยากพิง...........กอดเจ้า
อยากเคียงคู่เรียมจริง..........บ่ปลด
เดินเกี่ยวก้อยหยอกเย้า........ส่งยิ้มทุกวัน
.
ประสบกันก่อนครั้ง............พบใจ
ถูกมัดตรึงทรวงใน.............แด่น้อง
เรียมหวงห่วงอาลัย............ต่อนุช
เพียงแค่คำเพรียกพร้อง.......จากเถ้าธุลีดิน
.
คีตรินราดร้อง..................บรรเลง
กลั่นพจน์เป็นบทเพลง........ขับถ้อย
ทิพย์หัตถ์วาดละเลง...........เรียงร่าย กานท์เฮย
หากเปรียบใจ ยังน้อย.........ที่ได้เอ่ยคำ
.
เริงระบำรำฟ้อน...............แทนฤดี
เพียงนี่ก็เปรมปรีดิ์.............ก่อเกื้อ
ยังคะนึงนุชฉวี.................มิห่าง
ยังรักและโอบเอื้อ..............โอบอ้อมจอมขวัญ
.
หมาป่าเดียวดาย
.