เศรษฐกิจตกสะเก็ดเม็ดเงินเขียม
นั่งหน้าเจี๋ยมจ๋องจดเหี่ยวหดหู่
บ่นปอดแปดสินค้าขึ้นน่าดู
เนื้อไก่หมูปูปลาแพงกว่าทอง
แม่ลูกดกหกคนกินป่นปี้
หนึ่งวันสี่ห้ามื้อรื้อครัวของ
เกลี้ยงหมดตู้หมดเตาเปล่าเมียงมอง
เหลือแต่ซองมาม่าคาช้อนชาม
กระเป๋าแบนแฟนทิ้งหญิงโดดเดี่ยว
จะกินเที่ยวเยี่ยวเบาเขาเหยียดหยาม
ผมยุ่งเหยิงย่ำไปไร้ความงาม
เลยทุ่มยามซมซานงานโอที
รายรับไม่เพียงพอต่อจับจ่าย
เปิดบ้านขายของสดชดใช้หนี้
คุ้มค่าน้ำเว้นไฟยังใช้ฟรี
ค้างแชร์มีกระจิบสิบกว่าวง
มัวต้อนรับขับขานท่านคะขา
ยื่นข้างหน้าขวารีบซ้ายหยิบส่ง
เกิดผิดพลาดขาดคนช่วยพางวยงง
บอกตามตรงลำบากอยากมีใคร
เป็นลูกจ้างประจำทำงานรวด
เสร็จบีบนวดแข้งขาเอวบ่าไหล่
เตรียมของเขียงเรียงวางว่างเมื่อใด
สวมเสือใหญ่ยิ้มโยกโบกธงแดง
แทน...ละอองดิน