ขี้เมารำพัน

ขี้เมารำพัน

๏ ค่อยค่อยย่ำเท้าย่างบรรจงย่าง
แดดบางบางรุกเบียด พ ล อ ย ละเลียดผิว
กอดขวดเหล้าเคล้ากายลมส่ายปลิว
เ ดิ น ไ ป คิ ว ร ถ ครา..ต า ม ป ร ะ ส า “เ ม า”

๏ เซขวาทีซ้ายทีสุขดีเหมือน
ยิ น เ สี ย ง สะเทือนใครท้า!! อ๋อหมาเห่า
มันคงถามหรือทักยากจักเดา
จึงขาน “เ ป ล่ า” บอกไป..ชิ ด พิ ไ ล ช ม

๏ เดินหน้าสามถอยสองนาน!! ของแน่
แม้นเพียบแปล้มองปราดถึงตลาดสม
คิวรถเมล์เร่มาเพลินอารมณ์
เ สี ย ง ดั ง ข ร ม ผู้ ค น..สาละวนครั้น

๏ แต่เสียงหนึ่งซึ่งดังชวนกังขา
“เมาอย่าง...หยามหมิ่น” บ่ น ติ ฉิ น บั่ น
ขี้เมานิ่ง? มองนางพลางรำพัน
“ห ยุ ด สำ ร อ ก” บอกนั่น.. “อย่าสาระแน”

๏ “กู” จักชั่วมั่วบ้าเดินขาแกว่ง
เช้ายันแลง ด ว ด เ ห ล้ า ดึกเขย่าแข
เรื่องของ “กู” มันเกี่ยวส่วนไหนแก?
โปรดอย่าแส่เทียวสอด..มืดบอดชะมัด

๏ เ งิ น ที่ ซื้ อ เ ห ล้ า ซ ด ทุกหยดหนอ
ล้วนเงินพ่อจ่ายเพลินรวยเกินพิกัด
คำ “พล่อย” ที่แกถ่มปล่อยลมพัด
ออกย่างปัดซวนป่าย..พ่างระร่ายเพียง

คิด “บวก” นัยใครด่าหอมคราวัจน์
เปรียบร่มฉัตรทิพย์ช่อ..คอยพะนอ เ คี ย ง๚ะ๛
คอนพูธน®

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ขี้เมารำพัน (อ่าน 3200 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้