บ่วงฝัน
....
สามสิบปีชีวิต..ติดบ่วงรัก
งานเบาหนักสมัครใจไร้ย่นย่อ
แม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าก็หาท้อ
ทุกสิ่งสวยละออ..ชูช่องาม
..
คำว่าแม่แน่นัก..ต้องรักลูก
จิตพันผูกห่วงใยยากใครห้าม
ทุกทุกสิ่งยิ่งหย่อนพยายาม
ใช่สองสามสี่ห้าตั้งหน้าเลี้ยง
..
กว่าจะมีความสุข...ลุกกี่หน
ความอับจนล้นหลาก..ยากบ่ายเบี่ยง
ต้องยอมรับชะตาฟ้าลำเอียง
ไร้สิทธิ์เสียงส่อเสียด..เดียดฉันท์ใด
..
ปัจจุบันหันหา..ภาษาศิลป์
หอมหวลกลิ่นกานท์กลอนนอนหลับไหล
สร้างรอยยิ้มอิ่มเอมเปรมปรีดิ์ใจ
พบพามิตรใหม่ใหม่..สดใสจริง
...
อายุเราเข้าวัย..เกือบ..ใกล้ฝั่ง
เหมือนเรือเก่าใกล้พัง..หวังทุกสิ่ง
จะสุข-ทุกข์เช่นไร..ไร้ประวิง
จะไม่ทิ้ง..ทุกอย่าง..วางวาดไว้
....
