ใจสารภาพ
......
นาทีนี้ในนี้..มีคิดถึง
คุณคือหนึ่งในใจในดวงจิต
เกือบสี่ปีที่รู้จักรักเชยชิด
แต่ไร้สิทธิ์สุขสมภิรมย์กาย
...
เราพบกันวันนั้นฉันจำมั่น
เป็นวันจันทร์เดือนสี่มีความหมาย
ลพบุรีบ่ายคล้อยตะวันคลาย
พอรถจอดฝั่งซ้ายคลับคล้าย...คุ้น
.....
ยืนชะเง้อคอยาวอยู่หน้าร้าน
ส่งสายตาประสานหวานอบอุ่น
เพียงพบกันครั้งแรกก็รักคุณ
ใจละลายเป็นจุน..จวบวันนี้
....
สั่งส้มตลาบไก่กับปลานึ่ง
ยังตราตรึงกึ่งขำจำถ้วนถี่
สองชั่วโมงมองหน้าพร้อมพาที
พูดยียวนชวนตี..แต่สุขใจ
....
นึกถึงตอนจากลา..น้ำตาหล่น
จูบสักหนคนดีทำมิได้
เขามีคู่เคลียเคล้าเราคือใคร
เกือบสามปีใช่ไหมฉันละเมอ
...
กำแพงใหญ่กั้นกลางระหว่างรัก
อยากสมัครผูกจิตคิดเสมอ
เขามิโสดสดใสจำไว้เออ
สิ่งเสนอมิสนองดั่งต้องการ
...
อยากจะบอกสักนิดว่าคิดถึง
ยังตราตรึงกึ่งรักปักซาบซ่าน
จงรับรู้เอาไว้ในดวงมาน
ตลอดกาลมีคุณ..อบอุ่นนัก
..
กวีชาวบ้าน