สะเปะสะปะ...รักษาใจ

คิดขึ้นมาคราใดให้ว้าวุ่น
คงคุกรุ่นร้อนเดือดหาเหือดหาย
ถึงพักผ่อนนนอนหลับขยับกาย
ผลสุดท้ายยังยากลำบากคุม

เมื่อดูหนังฟังเพลงบรรเลงร้อง
คึกคะนองลองเล่นเช่นเด็กหนุ่ม
เพียงชั่วครู่สู่เหงาเศร้ารายรุม
ความกลัดกลุ้มคอยกร่อนทอนทุรน

จับขนไก่ไม้กวาดปัดก็แล้ว
มันแกว่งแกร่วกวัดไกวไปทุกหน
จมฝังลึกผนึกในไม่จำนน
รั้นเหลือทนอดอื้อด้านดื้อชา

รวมขมขื่นหมื่นแค้นแสนปวดร้าว
เคยถูกสาวทรมานลวงผลาญพล่า
ปากเม้มมิดปิดคำจำนรรจา
เอื้อนเอ่ยว่าขาคะจ๊ะไม่มี

จะเก็บวางอย่างไรไม่บอบช้ำ
ซุกเถื่อนถ้ำมืดมัวกลัวภูตผี
ชายทุ่งหญ้าป่าหินเจออินทรี
ดอยหมาหมีตะปบเสือขบเอา

จะอยู่รอดปลอดภัย ณ ใดหนอ
แขวนสมอหวั่นจริงลิงเขย่า
บ่มกลางแฝกแสกงูหนูตะเภา
ฝากกับเจ้าดีกว่า...รักษาใจ

รพีกาญจน์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: สะเปะสะปะ...รักษาใจ (อ่าน 4117 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้