สะดุ้งตื่นคืนค่อนก่อนไก่โห่
นึ่งข้าวเหนียวหนึ่งโลสุกเกือบสาง
คดอุ่นไอใส่กล่องกระติกวาง
ตักน้ำล้างผักกาดสะอาดงาม

หม้อตั้งไฟใส่น้ำราวหนึ่งขัน
พอเดือดพลันลงผักฝักมะขาม
ทุบตะไคร้กะปิกระเทียมตาม
ชั่วครู่ยามยกออกถอกเทริน

กว่าชั่วโมงคงครัวทำกับข้าว
ช่างยืดยาวเวียนวนทุกวันสิ้น
แป๊บเดียวลิ้มอิ่มแปล้แค่นั่งกิน
อยู่ที่ลิ้นอร่อยกร่อยจืดจาง

ความรู้สึกประสาทสร้างปัญหา
เอาเวลาแรงงานเงินทิ้งขว้าง
มีรายรับจับจ่ายหายสตางค์
ทุกข์ท้องว่างขาดได้เจ็บไอจาม

คนวัยแก่กินกันวันละมื้อ
ควรแล้วคือวัยฉกรรจ์วันละสาม
บวกโปรตีนกินเพิ่มเสริมเด็กงาม
พวกพุงหลามพุงปลิ้นกินลมพอ

นึ่งข้าวเหลือเผื่อเลี้ยงเลยเที่ยงค่ำ
จะย่างยำตำแกงพะแนงห่อ
ปรุงอาหารวันหนจนก็จอ
เพื่อชะลอชีวันเท่านั้นเอง

รพีกาญจน์