อายุย่างเจ็ดสิบเอ็ดเหมือนเด็ดปีก
ต้องหลบหลีกหมู่มารเป็นการใหญ่
ต้องหันหน้าเข้าวัดกำจัดภัย
แต่ยังไหวใจสู้ชูสองนิ้ว
ขอขอบใจลูกหลานและญาติมิตร
ที่ตามติดตลอดไปมิให้หิ้ว
คงกลัวว่าชีวิตจะปลิดปลิว
ยังไชโยโห่ฮิ้วอย่างสบาย
อายุเพียงตัวเลขเหมือนเมฆหมอก
พอลบออกใสปิ๊งวิ่งแจกจ่าย
ยังแข็งในแข็งนอกมิออกลาย
ร้องเพลงร่ายรำวงถือธงแดง
อายุผ่านเจ็ดสิบไม่ดิบแล้ว
ใสอย่างแก้วแววตายังกล้าแกร่ง
เป็นร่มโพธิ์ให้ลูกหลานผ่านงายแลง
ขอมีแฮงอยู่อย่างน้อยสักร้อยปี
แต่ถ้าต้องอ่อนแอขี้แพ้โรค
ก็ขอโบกมาลาอย่างเร็วรี่
ไม่ขออยู่ให้ลูกหลานรำคาญซี
ไปอยู่ที่ชอบชอบเพื่อตอบแทน
ขอขอบใจลูกหลานทุกบ้านช่อง
ขอขอบคุณพี่น้องประคองแน่น
ขอขอบคุณมิตรรักทักทั่วแดน
ที่เป็นแฟนแหนหวงห่วงลุงเปา ปรางค์ สามยอด ไพร พนาวัลย์
ขอบคุณ ขอบใจ ขอให้โชคดีโดยทั่วกันเทอญฯ
