แค่นี้ละ..ที่ขอ
..
ไม่ต้องแสดงความรักจนเลอเลิศ
แค่ทำสิ่งประเสริฐและมีค่า
ไม่ต้องตอบแทนคุณด้วยเงินตรา
ปรารถนาแค่เห็นเป็นคนดี

 
ปรารถนาแรกเห็นความเป็นเพื่อน
มิลาเลื่อนเป็นอื่นดาษดื่นหนี
แต่หากแม้นเปลี่ยนไปในบางที
ปรารถนาเรียกพี่คือที่รัก

 
พิณจันทร์

 

ปรารถนากลับบ้านเหนื่อยงานแล้ว
มิคลาดแคล้วนายด่าน่าตระหนัก
เลยเข้ามาส่งเสียงเพียงเพลินทัก
เย็นเย็นจักกลับมาหาอีกที

 

สิริวตี

 

 
ปรารถนาคล้องใจเติมไฟฝัน
อาจถึงขั้นลงคานแต่งงานสน
หากแต่ความปรารถนาก็ล้าจน
สิบแปดฝนผ่านไปชายไม่มอง

 

กลอนสั้นหนึ่งถึงสองบทนั้นเป็นกลอนที่เขียนยากมากๆด้วยเป็นกลอนที่ต้องสรุปเนื้อหาให้ได้ใจความในบทเดียวคือ เหตุ-ผล-สรุป ส่วนมากจะเป็นกลอนหักมุมหรือใช้คำคมมีความหมายครอบคลุมโดยที่ผู้อ่านนึกไม่ถึง..เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ..
...พิณจันทร์พยายามฝึกเขียนแต่ก็ทำไม่ได้ดีเลย...ขอบคุณค่ะ

 
ยี่สิบห้าอายุ..มิมุสา
รอยแตกของตีนกามาจากไหน
โหนกแก้มเห่อกรามหักชักยังไง
ยันฮีดีกว่าไหม..หมอเก่งดี
..
 

 

สามสิบห้าอายุระบุเลข
ข้าวสารเสกเอาไว้ยังใกล้ผี
เมื่อควักบัตรประชาชนเลขหม่นมี
มองอีกทีสี่สิบห้า..หน้าแก่เอง

ฮ่าๆ

อายุหนูห้าขวบประจวบเหมาะ
เพลินฉอเลาะถูกเคาะหัวหนูมั่วเก่ง
แค่ติ๊งต๊องมิเท่าไรใจนักเลง
ปลาทูเข่งนี้เท่าไหร่ใคร่ทอดกิน

สิริวตี
 

ลงปลาทูได้ไงเนี่ย.....เพิ่งว่างค่ะวันนี้งานมาก มาต่อกลอนไม่ทันเลย...^^
 

แหม! เห็นปลาของโปรดฉันโคตรชอบ
ทั้งปลากรอบปลาสลิดจิตของหนู
ทำองค์เอวอรชรอ่อนหน้าดู
เพราะกินปูกินปลาประสาจน

สิริวตี
 

(ขอโทษนะคะที่ใช้โคตร กลอนมันพาไปนะ^^)