เพียงสายลมพรมแผ่วและแล้วผ่าน
ยังตรึงการผะแผ่วยามแว่วไหว
อุ่นหรือหนาวร้าวเหลือในเยื่อใย
ที่อาจไม่ยื้อได้เหมือนสายลม
....
จะส่งความวูบไหวยังไรเล่า
จึงตามเฝ้าบอกคืนความชื่นสม
เพียงระบายสายใจในอารมณ์
ในความข่มคะนึงคิดถึงเธอ
.....
ปฏิพัฒน์