~พระเอกเงา~ ๓ (เสียงเงา)

“เสียงเงา”

กอดกับลมห่มเงาเหงาอย่างนั้น
สร้างความฝันเติมใจพอคลายเหงา
หวังเติมเต็มเปรมใจไว้เพียงเรา
คงมิเศร้าเกินไปกว่าใจทน

คนช่างคิดติดฝันมันแค่นี้
วัตถุดิบวจีมีเพื่อผล
เป็นงานสร้างตั้งใจในกมล
เกิดกลอนกลยลเล่นเป็นประจำ

จะอ้างอิงจริงเท็จเคล็ดจากไหน
หากหัวใจไม่แท้แค่กลืนกล้ำ
หวังแววตาสื่อผ่านประสานคำ
เป็นบทนำของใจใส่เรื่องราว

คนกอดลมห่มหนาวก็ร้าวเหลือ
สร้างบทรักถักเมื่อเริ่มเบื่อหนาว
สร้างบทเจ็บเหน็บเล่นเป็นครั้งคราว
ซ้อมความร้าวฉานรอพอสะใจ

พระเอกเงาเขาซ่อนทำร้อนนัก
ร้ายก็หนักหักทรวงทะลวงไหม้
ต้องกอดลมห่มเงาอีกเท่าใด
จึงเปลี่ยนได้เต็มร่างอย่างภาวนา

เสียงเงาเพรียกเรียกหลอกกรอกหูเล่น
ทำจิตใจไหวเอนตระเวนหา
“อยากเปลี่ยนเป็นตัวตนคนขึ้นมา”
ปลอบอุราคนเศร้าให้เหงาคลาย

เสียงเงาเพรียกเรียกซ้ำเหมือนคำยั่ว
สร้างความกลัวยั่วซ้ำทำใจหาย
แท้ก็เสียงปรารถนาคราเดียวดาย
มิมีกาย..พระเอกเงา..เขาไม่มี

...ตัวตน...

~พิณนรี~
11 กุมภาพันธ์ 2011

อ่านพระเอกเงา, พระเอกเงา ๒

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~พระเอกเงา~ ๓ (เสียงเงา) (อ่าน 3520 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้