ได้ฤกษ์งามเหมาะควรชวนสหาย
ศิษย์ทางสายซอด้วงล้วนใหลหลง
กราบศิลปินแห่งชาตินาม "เบ็ญจรงค์"
ย่างยืนยงอายุเก้าสิบแปดปี

ทำนองเพลงท่านครูยังรู้แจ้ง
ไม่ลืมแล้งทุกทางจางวิถี
มอบคำพรศิษย์พร้อมพรักรับปรานี
ทุกคนนี้อยู่เย็นเป็นสุขใจ

ขออำนาจคุณพระศรีฯประดิษฐ์สถาน
ดลบันดาลคุณครูอยู่สดใส
ปราศจากทุกข์โศกและโรคภัย
อายุขัยล่วงเดินเกินร้อยปี

สิริวตี
๑๐ มกราคม ๒๕๕๙

ครูเบ็ญจรงค์ ธนโกเศศ ศิลปินแห่งชาติ
เดี่ยวซอด้วงพร้อมกับเหล่าศิษย์ที่คณะครุศ­าสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
8 กันยายน 2556

ปล. ตอนนั้นคุณครูอายุ 95 ยังสีซอไหวอยู่เลย


ไหว (คำศัพท์สังคีต)หมายถึง การบรรเลงให้เสียงดนตรีหลาย ๆ เสียงที่ติดต่อกันนั้น มีระยะถี่และในจังหวะ เร็ว หากทำได้ถี่และเร็วมาก ก็เรียกว่าไหวมาก

board.palungjit.org/... - 24 ก.ย. 2552


เดียวดาย

ยามเหงา
ยินแก้วเสียงกังวานก้องของซอด้วง
ขับเพลงนกขมิ้นสู่ถิ่นรวง
ก่อนที่ดวงสุริยาจะลาไกล

ปลายนิ้วเคลื่อนเลื่อนสลับกับสายเสียง
แจ้วจำเรียงเคียงคันชักจักอ่อนไหว
ดั่งร่ายมนต์ดนตรีพิรี้พิไร
คันทวนได้ปลายงอนช่างอ่อนช้อย

ดอกเอ๋ย..เจ้าดอกหลิว
เสียงซอพลิ้วพาชวนหวนละห้อย
อ้ออี๋ออคลอครวญป่วนใจลอย
ขมิ้นน้อยเดียวดายมิวายตรม

ซ้ำสอดสร้อยอ้อยอี๋เอียงเสียงร่ำหา
ในอุราซึมเศร้าเหงาเกินสม
เหม่อมองไปในค่ำคืนกลืนระทม
สุดจะข่มฤดีนอนนี่เอย

ค่ำแล้ว..โอ้เจ้าดอกรักเร่
สายลมเห่พัดพาจันทราเผย
ดวงเดือนเสี้ยวเกี่ยวฟ้าเมฆมาเกย
เจ้าทรามเชยจงนิทราอย่ากังวล
......
เชิญเจ้าพักพิงขวัญอย่าหวั่นกมล


ขอบคุณครับ

๑๒ มกราคม ๒๕๕๙





..

อันนี้เรียกกลอนอะไรคะ บทที่1 มี3วรรค

เมื่อนั้น ใช้กับพระมหากษัตริย์ ส่วนบัดนั้น  ใช้กับคนธรรมดาใช่ไหมคะ เหมือนจะเคยเรียนเงาะป่า กับรามเกียรติ์ ตอนอยู่ม.ปลาย

ขอบพระคุณค่ะ

สิริวตี

แขกมอญหมู่สามชั้นจากเหล่าศิษย์
นิ้วประชิดพรมพร่างวางบนสาย
ทาง"แม่เติม"เพลินใจให้ผ่อนคลาย
รวมศิษย์หลายรุ่นแสดงแจ้งฝีมือ

มุทิตาคาราวะอาจารย์กัน
ครู"สุรางค์ ดุริยพันธุ์"ที่นับถือ
สอนขับร้องเพลงไทยให้เลื่องลือ
พอฝึกปรือกันบ้างเอาอย่างไทย

แลป๋า"หงบ" "สงบศึก ธรรมวิหาร"
เป็นยิ่งกว่าอาจารย์หาเทียมได้
ศิษย์ทุกเครื่องมือรักประทับใจ
วิชาใส่ให้จำทำง่ายดี

เพลงซอด้วงล้วงลักคันชักแน่น
ดังจิตแม้นน้อมนบเคารพศีร-
-ษะกราบด้วยเพลงนั้นกตัญชลี
พระคุณนี้ไว้ด้วยจิตแห่งศิษย์เอย

 สิริวตี

ระลึกถึงเมื่อครั้งเป็นนิสิต
ยังใกล้ชิดบรรเลงเพลงศึกษา
แต่ตอนนี้นั้นห่างร้างวิชา
ลืมแล้วว่าแต่ละเพลงบรรเลงไง

สิริวตี

จากวันนั้นจวบวันนี้มีฤกษ์ใหม่
เหล่าศิษย์ได้จัดงานขันอาสา
เทิดพระคุณ"แม่เติม"เพิ่มชีวา
ครบเวลาอายุลุร้อยปี

สิริวตี

เสียงเพลงซอ ไพเราะ เสนาะจิต
ใคร่ครวญคิด อดีต แสนโหยหา
กราบพ่อแก่ ขอพร วอนบูชา
หยิบคันชัก ขึ้นมา บรรเลงเอย

กุมภา