กลอนชนะเลิศ
(ประจำเดือน พฤศจิกายน ๒๕๖๐)
หัวข้อ"บรรยายจากภาพที่ท่านเห็น?"ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๐
หัวข้อ: “บรรยายจากภาพที่ท่านเห็น”
ประพันธ์โดย: ไชยเชษฐ์
เมื่อเห็นภาพซาบซึ้งตราตรึงจิต
คู่ชีวิตวัยชราน่าปลาบปลื้ม
คอยเคียงข้างยามป่วยไข้ยังไม่ลืม
รักดูดดื่มเมื่อมองต้องยิ้มตาม
นึกย้อนวันเริ่มคบแรกพบหน้า
ประสานตาบอกรักยากหักห้าม
แล้วศึกษานิสัยให้นิยาม
ดำเนินความวิวาห์หวานการครองเรือน
อาจมีบุตรหรือไร้บุตรสุดจะรู้
เพียงมองดูภาพซึ้งประหนึ่งเพื่อน
ไม่ทอดทิ้งแม้ทุกข์ยากฝากย้ำเตือน
มิลางเลือนรักยื่นยังยืนยัน
คือคู่รักรู้ใจได้เคียงข้าง
คือคู่สร้างคู่สมกลมเกลียวมั่น
คือคู่คิดครบนิยามความผูกพัน
คือคู่แท้ดูแลกันนิรันดร
คือหนึ่งแรงบันดาลใจให้หลายคู่
คือดั่งครูชี้ให้เห็นเป็นสื่อสอน
คือตำรายิ่งใหญ่ใช่ละคร
คือชีวิตสะท้อนย้อนมองตน
อย่าบอกรักวันที่ไม่มีฉัน
อย่าปลอบกันเมื่อจากไกลย่อมไร้ผล
อย่าขอโทษหลั่งน้ำตาคราวายชนม์
ภาพด้านบนสื่อประเด็นบอกเป็นกลอน
ไชยเชษฐ์
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๑ประกวดกลอนสุภาพ
ประจำเดือนพฤศจิกายน
หัวข้อ"บรรยายจากภาพที่ท่านเห็น?"
ประพันธ์โดย ต้นตระกรานต์
นับจากวันแรกเริ่มเติมความรัก
จนประจักษ์ปักแน่นถึงแก่นสาร
พ้นหนุ่มสาวเข้าชรามาตามกาล
ทุกวันวานฉันก็เป็นดังเช่นเดิม
เฝ้าห่วงหาแคร์ยิ่งกว่าสิ่งไหน
พ่อยอมได้ทุกอย่างตั้งแต่เริ่ม
หากความสุขแม่น้อยไปเอาใจเติม
แล้วค่อยเพิ่มหวานมัน "ฉันกับเธอ"
ยังคงจำสัญญาเมื่อคราแต่ง
จะมิแบ่งดวงใจให้ใครเก้อ
เป็นหนึ่งเดียวคนนี้ที่พบเจอ
มั่นเสมอเหมือนโอบกอดตลอดเวลา
ถึงยามนี้พี่จะอยู่ดูแลเจ้า
ขอเพียงเฝ้ายามเจ็บไข้ได้รักษา
คอยหวีผมฟังงามขำจำนรรจา
เหมือนกลับมาเป็นหนุ่มสาวคราวเล่าเรียน
รักคือรักเช่นนี้ดังที่เห็น
รักล้วนเป็นสิ่งดีงามไม่แปรเปลี่ยน
รักมอบรักจากใจใช้หมุนเวียน
มอบแสงเทียนแห่งรักฝากจนตาย
เราจะอยู่เป็นคู่สองคล้องพันผูก
ไม่มีลูกก็รักมั่นยันฟ้าสลาย
พ่อกับแม่แม้นแก่เฒ่าจนชีพวาย
ขอมลายพร้อมกัน "ฉันรักเธอ"
ต้นตระกรานต์
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๒
ประกวดกลอนสุภาพ
หัวข้อ"บรรยายจากภาพที่ท่านเห็น?"
ประพันธ์โดย กล้า 
เกิดจากโชคชะตาฟ้าลิขิต
จึงมีสิทธิ์สานฝันวันสดใส
รักพิลาสลึกล้ำอ่าอำไพ
พบคนใช่คู่แท้และจีรัง
เริ่มลงหลักปักฐานจากงานแต่ง
ร่วมเสริมแรงสรรค์สร้างอย่างมีหวัง
ต่างเกื้อกูลพูนเพิ่มเติมพลัง
ด้วยความตั้งใจจริงของหญิงชาย
จากความรักภักดีที่ยึดเหนี่ยว
ก่อกลมเกลียวแก่กันมิผันผาย
ถึงทุกข์ท่วมร่วมบั่นอันตราย
คราสบายเบิกบานสราญรมย์
ชราวัยใกล้ฝั่งทั้งคู่สอง
เฝ้าปรองดองถนอมใจห้อมห่ม
สู่สายตาลูกหลานกล่าวขานชม
พิสิฐสมน้อมนำเป็นตำนาน
เป็นคู่ทุกข์คู่ยากฝากผีไข้
คราวโรคภัยกรายข้องมิมองผ่าน
คู่ชีวิตชิดใกล้ได้พึ่งพาน
อภิบาลบำบัดขจัดเบา
จ้องตรึกตรองมองภาพที่ฉาบฉาย
หากบั้นปลายเป็นบ้างเหมือนอย่างเขา
คงจะดีมากมายคลายซึมเซา
โถตัวเรา...เมื่อไหร่ได้คู่ครอง
กล้าครับผม 
