ยังคงเป็น..กบในกะลาครอบ
...
กี่ปีเดือนเคลื่อนคล้อยรูปรอยฝัง
กี่คราครั้ง..หวังห้าม ข้ามรู้สึก
กี่หนนะ..พยายามหยุดสำนึก
แต่ลึกลึก..ทึกทัก..ยังรักเรา
..
เหมือนกบในกะลาหลุดฟ้ากว้าง
ไร้ทิศทางไร้มิตร..ชีวิตเหงา
มีกะลาครอบคลุมด้วยหลุมเงา
เคยซึมเซาาเช่นไรไร้เปลี่ยนแปลง
..
ย่ำกับที่ทุกวันจันทร์ถึงเสาร์
เพราะไร้เขา เศร้าจิต ไม่คิดแข่ง
เลิกคว้าฝันวันใหม่ดั่งไร้แรง
เหมือนชีวิตอับแสงแห่งเวลา
..
กวีชาวบ้าน

...สังคม กบเจ้า เนากะลา...........กลัวจัก เจอฟ้า จ้าแสง
ธรรมชาติ กว้างไกล ไขแจง.........เจอะ"จริง" ลงแดง วุ่นวาย

...โอ้ผู้ รู้คดี ชี้ชอบ...................ไยหมอบ ยอบสยบ ยอมขาย
กายจิต สนิทชั่ว ขอสบาย............ใครตาย ก็ได้ ใช่กู