.สมาคมกวีร่วมสมัย
...
.สมาคม...กวีร่วมสมัย...
ดั่งสายใยในรักประจักษ์ฝัน
ความอิ่มเอิบ..เติบโตเต็มชีวิัน
เปล่งประกายหฤหรรษ์จวบวันนี้
..
ทุกย่างก้าวเกินกลับหรือสับเปลี่ยน
ขอขีดเขียนกานท์กลอนอมรศรี
แม้คนอ่านน้อยนักจักไม่มี
ยังคงอยู่ที่นี่..ก็เท่านั้น
..
ความสุขจะเกิดก่อละออสี
บทกวีมีมนต์..ล้นเสกสรรค์
บังเกิดความกลมเกลียวเกี่ยวสัมพันธุ์
ร้อยดวงจิตรวมกัน...จนเกริกไกร.
..
วรรณศิลป์มิสิ้นสูญ..อาดูรแน่
หากเผยแพร่..บทกวีที่ยิ่งใหญ่
จะดำรงค์คงอยู่คู่เด็กไทย
ร่วมสมัย..ร่วมจิตร่วมคิดค้น
..
สมาคม...กวีร่วมสมัย
คือสายใยในรักประจักษ์ต้น
ตั้งแต่ย่างกรายมา..พาสุขล้น
ด้วยเหตุผล..คล้ายคลึงคือหนึ่งเดียว
....

ไม่ได้เข้าบ้านนี้มานาน เพราะจำรหัสไม่ได้

บ้านนี้ "เว็บฯ กวีไทย"ของสมาคมกวีร่วมสมัย ได้ปิดไปแล้วครับ
แต่ "สมาคมกวีร่วมสมัย"ยังธำรงอยู่ด้วยความมั่นคง
ขอบคุณครับคุณ แจ๊กกี๊
สุวัฒน์ ไวจรรยา

ขอบคุณ "กวี ชาว บ้าน" ครับ
สุวัฒน์ ไวจรรยา



มาร์ชกวีร่วมสมัย
********
คำร้อง/ทำนอง   สุวัฒน์ ไวจรรยา
ขับร้อง  ศิลปินสโมสรนักเพลง 
............................
*สมาคมกวีร่วมสมัย    น้ำใจทุกคนนั้นล้นปรี่    
มุ่งหวังสร้างงานกานท์กวี  ฝากไว้ในแผ่นดินนี้ตราบนิรันดร์

สมาคมกวีร่วมสมัย    พร้อมใจพี่น้องปรองดองมั่น 
เกื้อหนุนจุนเจิมส่งเสริมกัน   ช่วยสร้างฝันให้สดใสละไมละมุน

เป็นความผูกพันอันทรงค่า  ทุกแววตาทอฉายเอื้อไออุ่น 
ถึงต่างวัยใช่ต่างสมดุล เพราะทุกรุ่นผูกสมัครรักบทกวี

สมาคมกวีร่วมสมัย  พร้อมใจรังสรรค์งานเต็มที่     
แทรกเสริมคุณธรรมความดี เพื่อศักดิ์ศรีวรรณศิลป์ถิ่นไทย
..................

น่ายินดีมีสมาคมร่วมสมัย
แสนดีใจกลอนไทยได้ข้องเกี่ยว
ปลูกฝังเพื่อกวีที่กลมเกลียว
ไม่ต้องเที่ยวเปะปะลำบากนาน

ร่วมสร้างสรรค์งานกวีมีสุขสันต์
มาช่วยกันสร้างกลอนตอนเล่าขาน
งานกวีจะเป็นเช่นก่อนกาล
สุขสำราญมิมืดมัวสลัวไป

ผลงานครูร่วมแชร์ดูแพร่หลาย
เพื่อกระจายงานพุ่งมิมุ่งไหน
อนุรักษ์งานเขียนเวียนกันไกล
แสนสุขใจคนรักกลอนมีผ่อนคลาย

เหล่านักกลอนเก่าใหม่ได้ร่วมเขียน
เพิ่งหัดเรียนเขียนกลอนมิวอนหาย
มีนักกลอนรุ่นใหม่ได้กลับกลาย
ช้ามิสายเรามีที่แสดง

เป็นแหล่งรวมบทกวีมีหลายหลาก
ครบทั่วจากแว่นแคว้นเน้นทุกแห่ง
เป็นแหล่งรวมกวีไทยได้แจกแจง
กระจ่างแจ้งวงการงานกลอนไทย
๑ มิ.ย.๖๑